Index capitulorum: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Capitulum 1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
1 Paulus, vocatus apostolus Christi
Iesu per voluntatem Dei, et Sosthenes frater
2 ecclesiæ Dei, quæ est Corinthi,
sanctificatis in Christo Iesu, vocatis sanctis cum omnibus, qui
invocant nomen Domini nostri Iesu Christi in omni loco ipsorum et
nostro:
3 gratia vobis et pax a Deo Patre
nostro et Domino Iesu Christo.
4 Gratias ago Deo meo semper pro vobis
in gratia Dei, quæ data est vobis in Christo Iesu,
5 quia in omnibus divites facti estis
in illo, in omni verbo et in omni scientia,
6 sicut testimonium Christi confirmatum
est in vobis,
7 ita ut nihil vobis desit in ulla
donatione, exspectantibus revelationem Domini nostri Iesu
Christi;
8 qui et confirmabit vos usque ad finem
sine crimine in die Domini nostri Iesu Christi.
9 Fidelis Deus, per quem vocati estis
in communionem Filii eius Iesu Christi Domini nostri.
10 Obsecro autem vos, fratres, per
nomen Domini nostri Iesu Christi, ut idipsum dicatis omnes, et non
sint in vobis schismata, sitis autem perfecti in eodem sensu et in
eadem sententia.
11 Significatum est enim mihi de vobis,
fratres mei, ab his, qui sunt Chloes, quia contentiones inter vos
sunt.
12 Hoc autem dico, quod unusquisque
vestrum dicit: « Ego quidem sum Pauli »,
« Ego autem Apollo », « Ego vero
Cephæ », « Ego autem
Christi ».
13 Divisus est Christus? Numquid Paulus
crucifixus est pro vobis, aut in nomine Pauli baptizati estis?
14 Gratias ago Deo quod neminem vestrum
baptizavi, nisi Crispum et Gaium,
15 ne quis dicat quod in nomine meo
baptizati sitis.
16 Baptizavi autem et Stephanæ domum;
ceterum nescio si quem alium baptizaverim.
17 Non enim misit me Christus
baptizare, sed evangelizare; non in sapientia verbi, ut non
evacuetur crux Christi.
18 Verbum enim crucis pereuntibus
quidem stultitia est; his autem, qui salvi fiunt, id est nobis,
virtus Dei est.
19 Scriptum est enim:
« Perdam sapientiam sapientium
et prudentiam prudentium reprobabo ».
20 Ubi sapiens? Ubi scriba? Ubi
conquisitor huius sæculi? Nonne stultam fecit Deus sapientiam
huius mundi?
21 Nam quia in Dei sapientia non
cognovit mundus per sapientiam Deum, placuit Deo per stultitiam
prædicationis salvos facere credentes.
22 Quoniam et Iudæi signa petunt, et
Græci sapientiam quærunt,
23 nos autem prædicamus Christum
crucifixum, Iudæis quidem scandalum, gentibus autem
stultitiam;
24 ipsis autem vocatis, Iudæis atque
Græcis, Christum Dei virtutem et Dei sapientiam;
25 quia quod stultum est Dei,
sapientius est hominibus, et, quod infirmum est Dei, fortius est
hominibus.
26 Videte enim vocationem vestram,
fratres; quia non multi sapientes secundum carnem, non multi
potentes, non multi nobiles;
27 sed, quæ stulta sunt mundi, elegit
Deus, ut confundat sapientes, et infirma mundi elegit Deus, ut
confundat fortia,
28 et ignobilia mundi et contemptibilia
elegit Deus, quæ non sunt, ut ea, quæ sunt, destrueret,
29 ut non glorietur omnis caro in
conspectu Dei.
30 Ex ipso autem vos estis in Christo
Iesu, qui factus est sapientia nobis a Deo et iustitia et
sanctificatio et redemptio,
31 ut quemadmodum scriptum est:
« Qui gloriatur, in Domino glorietur ».
Capitulum 2
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
vel ad indicem capitulorum supra
1 Et ego, cum venissem ad vos,
fratres, veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiæ
annuntians vobis mysterium Dei.
2 Non enim iudicavi scire me aliquid
inter vos nisi Iesum Christum et hunc crucifixum.
3 Et ego in infirmitate et timore et
tremore multo fui apud vos,
4 et sermo meus et prædicatio mea non
in persuasibilibus sapientiæ verbis sed in ostensione Spiritus et
virtutis,
5 ut fides vestra non sit in sapientia
hominum sed in virtute Dei.
6 Sapientiam autem loquimur inter
perfectos, sapientiam vero non huius sæculi neque principum huius
sæculi, qui destruuntur,
7 sed loquimur Dei sapientiam in
mysterio, quæ abscondita est, quam prædestinavit Deus ante
sæcula in gloriam nostram,
8 quam nemo principum huius sæculi
cognovit; si enim cognovissent, numquam Dominum gloriæ
crucifixissent.
9 Sed sicut scriptum est:
« Quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor
hominis ascendit, quæ præparavit Deus his, qui diligunt
illum ».
10 Nobis autem revelavit Deus per
Spiritum; Spiritus enim omnia scrutatur, etiam profunda Dei.
11 Quis enim scit hominum, quæ sint
hominis, nisi spiritus hominis, qui in ipso est? Ita et, quæ Dei
sunt, nemo cognovit nisi Spiritus Dei.
12 Nos autem non spiritum mundi
accepimus, sed Spiritum, qui ex Deo est, ut sciamus, quæ a Deo
donata sunt nobis;
13 quæ et loquimur non in doctis
humanæ sapientiæ sed in doctis Spiritus verbis, spiritalibus
spiritalia comparantes.
14 Animalis autem homo non percipit,
quæ sunt Spiritus Dei, stultitia enim sunt illi, et non potest
intellegere, quia spiritaliter examinantur;
15 spiritalis autem iudicat omnia, et
ipse a nemine iudicatur.
16 Quis enim cognovit sensum
Domini,
qui instruat eum?
Nos autem sensum Christi habemus.
Capitulum 3
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
vel ad indicem capitulorum supra
1 Et ego, fratres, non potui vobis
loqui quasi spiritalibus sed quasi carnalibus, tamquam parvulis in
Christo.
2 Lac vobis potum dedi, non escam,
nondum enim poteratis. Sed ne nunc quidem potestis,
3 adhuc enim estis carnales. Cum enim
sit inter vos zelus et contentio, nonne carnales estis et secundum
hominem ambulatis?
4 Cum enim quis dicit: « Ego
quidem sum Pauli », alius autem: « Ego
Apollo », nonne homines estis?
5 Quid igitur est Apollo? Quid vero
Paulus? Ministri, per quos credidistis, et unicuique sicut Dominus
dedit.
6 Ego plantavi, Apollo rigavit, sed
Deus incrementum dedit;
7 itaque neque qui plantat, est
aliquid, neque qui rigat, sed qui incrementum dat, Deus.
8 Qui plantat autem et qui rigat unum
sunt; unusquisque autem propriam mercedem accipiet secundum suum
laborem.
9 Dei enim sumus adiutores: Dei agri
cultura estis, Dei ædificatio estis.
10 Secundum gratiam Dei, quæ data est
mihi, ut sapiens architectus fundamentum posui; alius autem
superædificat. Unusquisque autem videat quomodo
superædificet;
11 fundamentum enim aliud nemo potest
ponere præter id, quod positum est, qui est Iesus Christus.
12 Si quis autem superædificat supra
fundamentum aurum, argentum, lapides pretiosos, ligna, fenum,
stipulam,
13 uniuscuiusque opus manifestum erit;
dies enim declarabit: quia in igne revelatur, et uniuscuiusque opus
quale sit ignis probabit.
14 Si cuius opus manserit, quod
superædificavit, mercedem accipiet;
15 si cuius opus arserit, detrimentum
patietur, ipse autem salvus erit, sic tamen quasi per ignem.
16 Nescitis quia templum Dei estis, et
Spiritus Dei habitat in vobis?
17 Si quis autem templum Dei everterit,
evertet illum Deus; templum enim Dei sanctum est, quod estis
vos.
18 Nemo se seducat; si quis videtur
sapiens esse inter vos in hoc sæculo, stultus fiat, ut sit
sapiens.
19 Sapientia enim huius mundi stultitia
est apud Deum. Scriptum est enim:
« Qui apprehendit sapientes in astutia
eorum »;
20 et iterum:
« Dominus novit cogitationes sapientium,
quoniam vanæ sunt ».
21 Itaque nemo glorietur in hominibus.
Omnia enim vestra sunt,
22 sive Paulus sive Apollo sive Cephas
sive mundus sive vita sive mors sive præsentia sive futura, omnia
enim vestra sunt,
23 vos autem Christi, Christus autem
Dei.
Capitulum 4
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
vel ad indicem capitulorum supra
1 Sic nos existimet homo ut
ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei.
2 Hic iam quæritur inter
dispensatores, ut fidelis quis inveniatur.
3 Mihi autem pro minimo est, ut a vobis
iudicer aut ab humano die. Sed neque meipsum iudico;
4 nihil enim mihi conscius sum, sed non
in hoc iustificatus sum. Qui autem iudicat me, Dominus est!
5 Itaque nolite ante tempus quidquam
iudicare, quoadusque veniat Dominus, qui et illuminabit abscondita
tenebrarum et manifestabit consilia cordium; et tunc laus erit
unicuique a Deo.
6 Hæc autem, fratres, transfiguravi in
me et Apollo propter vos, ut in nobis discatis illud:
« Ne supra quæ scripta sunt », ne unus pro
alio inflemini adversus alterum.
7 Quis enim te discernit? Quid autem
habes, quod non accepisti? Si autem accepisti, quid gloriaris,
quasi non acceperis?
8 Iam saturati estis, iam divites facti
estis. Sine nobis regnastis; et utinam regnaretis, ut et nos
vobiscum regnaremus.
9 Puto enim, Deus nos apostolos
novissimos ostendit tamquam morti destinatos, quia spectaculum
facti sumus mundo et angelis et hominibus.
10 Nos stulti propter Christum, vos
autem prudentes in Christo; nos infirmi, vos autem fortes; vos
gloriosi, nos autem ignobiles.
11 Usque in hanc horam et esurimus et
sitimus et nudi sumus et colaphis cædimur et instabiles sumus
12 et laboramus operantes manibus
nostris; maledicti benedicimus, persecutionem passi sustinemus,
13 blasphemati obsecramus; tamquam
purgamenta mundi facti sumus, omnium peripsema, usque adhuc.
14 Non ut confundam vos, hæc scribo,
sed ut quasi filios meos carissimos moneam;
15 nam si decem milia pædagogorum
habeatis in Christo, sed non multos patres, nam in Christo Iesu per
evangelium ego vos genui.
16 Rogo ergo vos: imitatores mei
estote!
17 Ideo misi ad vos Timotheum, qui est
filius meus carissimus et fidelis in Domino, qui vos commonefaciat
vias meas, quæ sunt in Christo, sicut ubique in omni ecclesia
doceo.
18 Tamquam non venturus sim ad vos, sic
inflati sunt quidam;
19 veniam autem cito ad vos, si Dominus
voluerit, et cognoscam non sermonem eorum, qui inflati sunt, sed
virtutem;
20 non enim in sermone est regnum Dei
sed in virtute.
21 Quid vultis? In virga veniam ad vos
an in caritate et spiritu mansuetudinis?
Capitulum 5
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
vel ad indicem capitulorum supra
1 Omnino auditur inter vos fornicatio,
et talis fornicatio qualis nec inter gentes, ita ut uxorem
patris aliquis habeat.
2 Et vos inflati estis et non magis
luctum habuistis, ut tollatur de medio vestrum, qui hoc opus
fecit?
3 Ego quidem absens corpore, præsens
autem spiritu, iam iudicavi ut præsens eum, qui sic operatus
est,
4 in nomine Domini nostri Iesu,
congregatis vobis et meo spiritu cum virtute Domini nostri
Iesu,
5 tradere huiusmodi Satanæ in
interitum carnis, ut spiritus salvus sit in die Domini.
6 Non bona gloriatio vestra. Nescitis
quia modicum fermentum totam massam corrumpit?
7 Expurgate vetus fermentum, ut sitis
nova consparsio, sicut estis azymi. Etenim Pascha nostrum immolatus
est Christus!
8 Itaque festa celebremus, non in
fermento veteri neque in fermento malitiæ et nequitiæ, sed in
azymis sinceritatis et veritatis.
9 Scripsi vobis in epistula: Ne
commisceamini fornicariis.
10 Non utique fornicariis huius mundi
aut avaris aut rapacibus aut idolis servientibus, alioquin
debueratis de hoc mundo exisse!
11 Nunc autem scripsi vobis non
commisceri, si is, qui frater nominatur, est fornicator aut avarus
aut idolis serviens aut maledicus aut ebriosus aut rapax; cum
eiusmodi nec cibum sumere.
12 Quid enim mihi de his, qui foris
sunt, iudicare? Nonne de his, qui intus sunt, vos iudicatis?
13 Nam eos, qui foris sunt, Deus
iudicabit. Auferte malum ex vobis ipsis!
Capitulum 6
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
vel ad indicem capitulorum supra
1 Audet aliquis vestrum habens
negotium adversus alterum iudicari apud iniquos et non apud
sanctos?
2 An nescitis quoniam sancti de mundo
iudicabunt? Et si in vobis iudicabitur mundus, indigni estis
minimis iudiciis?
3 Nescitis quoniam angelos iudicabimus,
quanto magis sæcularia?
4 Sæcularia igitur iudicia si
habueritis, contemptibiles, qui sunt in ecclesia, illos constituite
ad iudicandum?
5 Ad verecundiam vestram dico! Sic non
est inter vos sapiens quisquam, qui possit iudicare inter fratrem
suum?
6 Sed frater cum fratre iudicio
contendit, et hoc apud infideles?
7 Iam quidem omnino defectio est vobis,
quod iudicia habetis inter vosmetipsos! Quare non magis iniuriam
accipitis, quare non magis fraudem patimini?
8 Sed vos iniuriam facitis et
fraudatis, et hoc fratribus!
9 An nescitis quia iniqui regnum Dei
non possidebunt? Nolite errare: neque fornicarii neque idolis
servientes neque adulteri neque molles neque masculorum
concubitores
10 neque fures neque avari, non
ebriosi, non maledici, non rapaces regnum Dei possidebunt.
11 Et hæc quidam fuistis. Sed abluti
estis, sed sanctificati estis, sed iustificati estis in nomine
Domini Iesu Christi et in Spiritu Dei nostri!
12 « Omnia mihi
licent! ». Sed non omnia expediunt. « Omnia
mihi licent! ». Sed ego sub nullius redigar
potestate.
13 « Esca ventri, et venter
escis! ». Deus autem et hunc et has destruet. Corpus
autem non fornicationi sed Domino, et Dominus corpori;
14 Deus vero et Dominum suscitavit et
nos suscitabit per virtutem suam.
15 Nescitis quoniam corpora vestra
membra Christi sunt? Tollens ergo membra Christi faciam membra
meretricis? Absit!
16 An nescitis quoniam, qui adhæret
meretrici, unum corpus est? « Erunt enim, inquit, duo in
carne una ».
17 Qui autem adhæret Domino, unus
Spiritus est.
18 Fugite fornicationem! Omne peccatum,
quodcumque fecerit homo, extra corpus est; qui autem fornicatur, in
corpus suum peccat.
19 An nescitis quoniam corpus vestrum
templum est Spiritus Sancti, qui in vobis est, quem habetis a Deo,
et non estis vestri?
20 Empti enim estis pretio! Glorificate
ergo Deum in corpore vestro.
Capitulum 7
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
vel ad indicem capitulorum supra
1 De quibus autem scripsistis, bonum
est homini mulierem non tangere;
2 propter fornicationes autem
unusquisque suam uxorem habeat, et unaquæque suum virum
habeat.
3 Uxori vir debitum reddat; similiter
autem et uxor viro.
4 Mulier sui corporis potestatem non
habet sed vir; similiter autem et vir sui corporis potestatem non
habet sed mulier.
5 Nolite fraudare invicem, nisi forte
ex consensu ad tempus, ut vacetis orationi et iterum sitis in
idipsum, ne tentet vos Satanas propter incontinentiam vestram.
6 Hoc autem dico secundum indulgentiam,
non secundum imperium.
7 Volo autem omnes homines esse sicut
meipsum; sed unusquisque proprium habet donum ex Deo: alius quidem
sic, alius vero sic.
8 Dico autem innuptis et viduis: Bonum
est illis si sic maneant, sicut et ego;
9 quod si non se continent, nubant.
Melius est enim nubere quam uri.
10 His autem, qui matrimonio iuncti
sunt, præcipio, non ego sed Dominus, uxorem a viro non
discedere
11 — quod si discesserit, maneat
innupta aut viro suo reconcilietur — et virum uxorem non
dimittere.
12 Ceteris autem ego dico, non Dominus:
Si quis frater uxorem habet infidelem, et hæc consentit habitare
cum illo, non dimittat illam;
13 et si qua mulier habet virum
infidelem, et hic consentit habitare cum illa, non dimittat
virum.
14 Sanctificatus est enim vir infidelis
in muliere, et sanctificata est mulier infidelis in fratre.
Alioquin filii vestri immundi essent; nunc autem sancti sunt.
15 Quod si infidelis discedit,
discedat. Non est enim servituti subiectus frater aut soror in
eiusmodi; in pace autem vocavit nos Deus.
16 Quid enim scis, mulier, si virum
salvum facies? Aut quid scis, vir, si mulierem salvam facies?
17 Nisi unicuique, sicut divisit
Dominus, unumquemque, sicut vocavit Deus, ita ambulet; et sic in
omnibus ecclesiis doceo.
18 Circumcisus aliquis vocatus est? Non
adducat præputium! In præputio aliquis vocatus est? Non
circumcidatur!
19 Circumcisio nihil est, et præputium
nihil est, sed observatio mandatorum Dei.
20 Unusquisque, in qua vocatione
vocatus est, in ea permaneat.
21 Servus vocatus es? Non sit tibi
curæ; sed et si potes liber fieri, magis utere!
22 Qui enim in Domino vocatus est
servus, libertus est Domini; similiter, qui liber vocatus est,
servus est Christi!
23 Pretio empti estis! Nolite fieri
servi hominum.
24 Unusquisque, in quo vocatus est,
fratres, in hoc maneat apud Deum.
25 De virginibus autem præceptum
Domini non habeo; consilium autem do, tamquam misericordiam
consecutus a Domino, ut sim fidelis.
26 Existimo ergo hoc bonum esse propter
instantem necessitatem, quoniam bonum est homini sic esse.
27 Alligatus es uxori? Noli quærere
solutionem. Solutus es ab uxore? Noli quærere uxorem.
28 Si autem acceperis uxorem, non
peccasti; et si nupserit virgo, non peccavit. Tribulationem tamen
carnis habebunt huiusmodi, ego autem vobis parco.
29 Hoc itaque dico, fratres, tempus
breviatum est; reliquum est, ut et qui habent uxores, tamquam non
habentes sint,
30 et qui flent, tamquam non flentes,
et qui gaudent, tamquam non gaudentes, et qui emunt, tamquam non
possidentes,
31 et qui utuntur hoc mundo, tamquam
non abutentes; præterit enim figura huius mundi.
32 Volo autem vos sine sollicitudine
esse. Qui sine uxore est, sollicitus est, quæ Domini sunt, quomodo
placeat Domino;
33 qui autem cum uxore est, sollicitus
est, quæ sunt mundi, quomodo placeat uxori,
34 et divisus est. Et mulier innupta et
virgo cogitat, quæ Domini sunt, ut sit sancta et corpore et
spiritu; quæ autem nupta est, cogitat, quæ sunt mundi, quomodo
placeat viro.
35 Porro hoc ad utilitatem vestram
dico, non ut laqueum vobis iniciam, sed ad id quod honestum est, et
ut assidue cum Domino sitis sine distractione.
36 Si quis autem turpem se videri
existimat super virgine sua, quod sit superadulta, et ita oportet
fieri, quod vult, faciat; non peccat: nubant.
37 Qui autem statuit in corde suo
firmus, non habens necessitatem, potestatem autem habet suæ
voluntatis, et hoc iudicavit in corde suo servare virginem suam,
bene faciet;
38 igitur et, qui matrimonio iungit
virginem suam, bene facit; et, qui non iungit, melius faciet.
39 Mulier alligata est, quanto tempore
vir eius vivit; quod si dormierit vir eius, libera est, cui vult
nubere, tantum in Domino.
40 Beatior autem erit, si sic
permanserit secundum meum consilium; puto autem quod et ego
Spiritum Dei habeo.
Capitulum 8
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
vel ad indicem capitulorum supra
1 De idolothytis autem, scimus quia
omnes scientiam habemus. Scientia inflat, caritas vero
ædificat.
2 Si quis se existimat scire aliquid,
nondum cognovit, quemadmodum oporteat eum scire;
3 si quis autem diligit Deum, hic
cognitus est ab eo.
4 De esu igitur idolothytorum, scimus
quia nullum idolum est in mundo, et quod nullus deus nisi Unus.
5 Nam et si sunt, qui dicantur dii sive
in cælo sive in terra, si quidem sunt dii multi et domini
multi,
6 nobis tamen unus Deus Pater, ex quo
omnia et nos in illum, et unus Dominus Iesus Christus, per quem
omnia et nos per ipsum.
7 Sed non in omnibus est scientia;
quidam autem consuetudine usque nunc idoli quasi idolothytum
manducant, et conscientia ipsorum, cum sit infirma, polluitur.
8 Esca autem nos non commendat Deo;
neque si non manducaverimus, deficiemus, neque si manducaverimus,
abundabimus.
9 Videte autem, ne forte hæc licentia
vestra offendiculum fiat infirmis.
10 Si enim quis viderit eum, qui habet
scientiam, in idolio recumbentem, nonne conscientia eius, cum sit
infirma, ædificabitur ad manducandum idolothyta?
11 Peribit enim infirmus in tua
scientia, frater, propter quem Christus mortuus est!
12 Sic autem peccantes in fratres et
percutientes conscientiam eorum infirmam, in Christum peccatis.
13 Quapropter si esca scandalizat
fratrem meum, non manducabo carnem in æternum, ne fratrem meum
scandalizem.
Capitulum 9
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27
vel ad indicem capitulorum supra
1 Non sum liber? Non sum apostolus?
Nonne Iesum Dominum nostrum vidi? Non opus meum vos estis in
Domino?
2 Si aliis non sum apostolus, sed tamen
vobis sum; nam signaculum apostolatus mei vos estis in Domino.
3 Mea defensio apud eos, qui me
interrogant, hæc est.
4 Numquid non habemus potestatem
manducandi et bibendi?
5 Numquid non habemus potestatem
sororem mulierem circumducendi, sicut et ceteri apostoli et fratres
Domini et Cephas?
6 Aut solus ego et Barnabas non habemus
potestatem non operandi?
7 Quis militat suis stipendiis umquam?
Quis plantat vineam et fructum eius non edit? Aut quis pascit
gregem et de lacte gregis non manducat?
8 Numquid secundum hominem hæc dico?
An et lex hæc non dicit?
9 Scriptum est enim in Lege Moysis:
« Non alligabis os bovi trituranti ». Numquid
de bobus cura est Deo?
10 An propter nos utique dicit? Nam
propter nos scripta sunt, quoniam debet in spe, qui arat, arare;
et, qui triturat, in spe fructus percipiendi.
11 Si nos vobis spiritalia seminavimus,
magnum est, si nos carnalia vestra metamus?
12 Si alii potestatis vestræ
participes sunt, non potius nos? Sed non usi sumus hac potestate,
sed omnia sustinemus, ne quod offendiculum demus evangelio
Christi.
13 Nescitis quoniam, qui sacra
operantur, quæ de sacrario sunt, edunt; qui altari deserviunt, cum
altari participantur?
14 Ita et Dominus ordinavit his, qui
evangelium annuntiant, de evangelio vivere.
15 Ego autem nullo horum usus sum. Non
scripsi autem hæc, ut ita fiant in me; bonum est enim mihi magis
mori quam ut gloriam meam quis evacuet.
16 Nam si evangelizavero, non est mihi
gloria; necessitas enim mihi incumbit. Væ enim mihi est, si non
evangelizavero!
17 Si enim volens hoc ago, mercedem
habeo; si autem invitus, dispensatio mihi credita est.
18 Quæ est ergo merces mea? Ut
evangelium prædicans sine sumptu ponam evangelium, ut non abutar
potestate mea in evangelio.
19 Nam cum liber essem ex omnibus,
omnium me servum feci, ut plures lucri facerem.
20 Et factus sum Iudæis tamquam
Iudæus, ut Iudæos lucrarer; his, qui sub lege sunt, quasi sub
lege essem, cum ipse non essem sub lege, ut eos, qui sub lege
erant, lucri facerem;
21 his, qui sine lege erant, tamquam
sine lege essem, cum sine lege Dei non essem, sed in lege essem
Christi, ut lucri facerem eos, qui sine lege erant;
22 factus sum infirmis infirmus, ut
infirmos lucri facerem; omnibus omnia factus sum, ut aliquos utique
facerem salvos.
23 Omnia autem facio propter
evangelium, ut comparticeps eius efficiar.
24 Nescitis quod hi, qui in stadio
currunt, omnes quidem currunt, sed unus accipit bravium? Sic
currite, ut comprehendatis.
25 Omnis autem, qui in agone contendit,
ab omnibus se abstinet; et illi quidem, ut corruptibilem coronam
accipiant, nos autem incorruptam.
26 Ego igitur sic curro non quasi in
incertum, sic pugno non quasiaerem verberans;
27 sed castigo corpus meum et in
servitutem redigo, ne forte, cum aliis prædicaverim, ipse reprobus
efficiar.
Capitulum 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33
vel ad indicem capitulorum supra
1 Nolo enim vos ignorare, fratres,
quoniam patres nostri omnes sub nube fuerunt et omnes mare
transierunt
2 et omnes in Moyse baptizati sunt in
nube et in mari
3 et omnes eandem escam spiritalem
manducaverunt
4 et omnes eundem potum spiritalem
biberunt; bibebant autem de spiritali, consequente eos, petra;
petra autem erat Christus.
5 Sed non in pluribus eorum complacuit
sibi Deus, nam prostrati sunt in deserto.
6 Hæc autem figuræ fuerunt nostræ,
ut non simus concupiscentes malorum, sicut et illi
concupierunt.
7 Neque idolorum cultores efficiamini,
sicut quidam ex ipsis; quemadmodum scriptum est: « Sedit
populus manducare et bibere, et surrexerunt
ludere ».
8 Neque fornicemur, sicut quidam ex
ipsis fornicati sunt, et ceciderunt una die viginti tria milia.
9 Neque tentemus Christum, sicut quidam
eorum tentaverunt et a serpentibus perierunt.
10 Neque murmuraveritis, sicut quidam
eorum murmuraverunt et perierunt ab exterminatore.
11 Hæc autem in figura contingebant
illis; scripta sunt autem ad correptionem nostram, in quos fines
sæculorum devenerunt.
12 Itaque, qui se existimat stare,
videat, ne cadat.
13 Tentatio vos non apprehendit nisi
humana; fidelis autem Deus, qui non patietur vos tentari super id
quod potestis, sed faciet cum tentatione etiam proventum, ut
possitis sustinere.
14 Propter quod, carissimi mihi, fugite
ab idolorum cultura.
15 Ut prudentibus loquor; vos iudicate,
quod dico:
16 Calix benedictionis, cui
benedicimus, nonne communicatio sanguinis Christi est? Et panis,
quem frangimus, nonne communicatio corporis Christi est?
17 Quoniam unus panis, unum corpus
multi sumus, omnes enim de uno pane participamur.
18 Videte Israel secundum carnem:
nonne, qui edunt hostias, communicantes sunt altari?
19 Quid ergo dico? Quod idolothytum sit
aliquid? Aut quod idolum sit aliquid?
20 Sed, quæ immolant, dæmoniis
immolant et non Deo; nolo autem vos communicantes fieri
dæmoniis.
21 Non potestis calicem Domini bibere
et calicem dæmoniorum; non potestis mensæ Domini participes esse
et mensæ dæmoniorum.
22 An æmulamur Dominum? Numquid
fortiores illo sumus?
23 « Omnia
licent! ». Sed non omnia expediunt. « Omnia
licent! ». Sed non omnia ædificant.
24 Nemo, quod suum est, quærat, sed
quod alterius.
25 Omne, quod in macello venit,
manducate, nihil interrogantes propter conscientiam;
26 Domini enim est terra, et plenitudo
eius.
27 Si quis vocat vos infidelium, et
vultis ire, omne, quod vobis apponitur, manducate, nihil
interrogantes propter conscientiam.
28 Si quis autem vobis dixerit:
« Hoc immolaticium est idolis », nolite
manducare, propter illum, qui indicavit, et propter
conscientiam;
29 conscientiam autem dico non tuam
ipsius sed alterius. Ut quid enim libertas mea iudicatur ab alia
conscientia?
30 Si ego cum gratia participo, quid
blasphemor pro eo, quod gratias ago?
31 Sive ergo manducatis sive bibitis
sive aliud quid facitis, omnia in gloriam Dei facite.
32 Sine offensione estote Iudæis et
Græcis et ecclesiæ Dei,
33 sicut et ego per omnia omnibus
placeo, non quærens, quod mihi utile est, sed quod multis, ut
salvi fiant.
Capitulum 11
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34
vel ad indicem capitulorum supra
1 Imitatores mei estote, sicut et
ego Christi.
2 Laudo autem vos quod omnia mei
memores estis et, sicut tradidi vobis, traditiones meas
tenetis.
3 Volo autem vos scire quod omnis viri
caput Christus est, caput autem mulieris vir, caput vero Christi
Deus.
4 Omnis vir orans aut prophetans velato
capite deturpat caput suum;
5 omnis autem mulier orans aut
prophetans non velato capite deturpat caput suum; unum est enim
atque si decalvetur.
6 Nam si non velatur mulier, et
tondeatur! Si vero turpe est mulieri tonderi aut decalvari,
veletur.
7 Vir quidem non debet velare caput,
quoniam imago et gloria est Dei; mulier autem gloria viri est.
8 Non enim vir ex muliere est, sed
mulier ex viro;
9 etenim non est creatus vir propter
mulierem, sed mulier propter virum.
10 Ideo debet mulier potestatem habere
supra caput propter angelos.
11 Verumtamen neque mulier sine viro,
neque vir sine muliere in Domino;
12 nam sicut mulier de viro, ita et vir
per mulierem, omnia autem ex Deo.
13 In vobis ipsi iudicate: Decet
mulierem non velatam orare Deum?
14 Nec ipsa natura docet vos quod vir
quidem, si comam nutriat, ignominia est illi;
15 mulier vero, si comam nutriat,
gloria est illi? Quoniam coma pro velamine ei data est.
16 Si quis autem videtur contentiosus
esse, nos talem consuetudinem non habemus, neque ecclesiæ Dei.
17 Hoc autem præcipio, non laudans
quod non in melius sed in deterius convenitis.
18 Primum quidem convenientibus vobis
in ecclesia, audio scissuras inter vos esse et ex parte credo.
19 Nam oportet et hæreses inter vos
esse, ut et, qui probati sunt, manifesti fiant in vobis.
20 Convenientibus ergo vobis in unum,
non est dominicam cenam manducare;
21 unusquisque enim suam cenam
præsumit in manducando, et alius quidem esurit, alius autem ebrius
est.
22 Numquid domos non habetis ad
manducandum et bibendum? Aut ecclesiam Dei contemnitis et
confunditis eos, qui non habent? Quid dicam vobis? Laudabo vos? In
hoc non laudo!
23 Ego enim accepi a Domino, quod et
tradidi vobis, quoniam Dominus Iesus, in qua nocte tradebatur,
accepit panem
24 et gratias agens fregit et dixit:
« Hoc est corpus meum, quod pro vobis est; hoc facite in
meam commemorationem »;
25 similiter et calicem, postquam
cenatum est, dicens: « Hic calix novum testamentum est
in meo sanguine; hoc facite, quotiescumque bibetis, in meam
commemorationem ».
26 Quotiescumque enim manducabitis
panem hunc et calicem bibetis, mortem Domini annuntiatis, donec
veniat.
27 Itaque, quicumque manducaverit panem
vel biberit calicem Domini indigne, reus erit corporis et sanguinis
Domini.
28 Probet autem seipsum homo, et sic de
pane illo edat et de calice bibat;
29 qui enim manducat et bibit, iudicium
sibi manducat et bibit non diiudicans corpus.
30 Ideo inter vos multi infirmi et
imbecilles et dormiunt multi.
31 Quod si nosmetipsos diiudicaremus,
non utique iudicaremur;
32 dum iudicamur autem, a Domino
corripimur, ut non cum hoc mundo damnemur
33 Itaque, fratres mei, cum convenitis
ad manducandum, invicem exspectate.
34 Si quis esurit, domi manducet, ut
non in iudicium conveniatis. Cetera autem, cum venero,
disponam.
Capitulum 12
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
vel ad indicem capitulorum supra
1 De spiritalibus autem, fratres,
nolo vos ignorare.
2 Scitis quoniam, cum gentes essetis,
ad simulacra muta, prout ducebamini, euntes.
3 Ideo notum vobis facio quod nemo in
Spiritu Dei loquens dicit: « Anathema
Iesus! »; et nemo potest dicere: « Dominus
Iesus », nisi in Spiritu Sancto.
4 Divisiones vero gratiarum sunt, idem
autem Spiritus;
5 et divisiones ministrationum sunt,
idem autem Dominus;
6 et divisiones operationum sunt, idem
vero Deus, qui operatur omnia in omnibus.
7 Unicuique autem datur manifestatio
Spiritus ad utilitatem.
8 Alii quidem per Spiritum datur sermo
sapientiæ, alii autem sermo scientiæ secundum eundem
Spiritum,
9 alteri fides in eodem Spiritu, alii
donationes sanitatum in uno Spiritu,
10 alii operationes virtutum, alii
prophetatio, alii discretio spirituum, alii genera linguarum, alii
interpretatio linguarum;
11 hæc autem omnia operatur unus et
idem Spiritus, dividens singulis prout vult.
12 Sicut enim corpus unum est et membra
habet multa, omnia autem membra corporis, cum sint multa, unum
corpus sunt, ita et Christus;
13 etenim in uno Spiritu omnes nos in
unum corpus baptizati sumus, sive Iudæi sive Græci sive servi
sive liberi, et omnes unum Spiritum potati sumus.
14 Nam et corpus non est unum membrum
sed multa.
15 Si dixerit pes: «Non sum
manus, non sum de corpore », non ideo non est de
corpore;
16 et si dixerit auris:
« Non sum oculus, non sum de corpore », non
ideo non est de corpore.
17 Si totum corpus oculus est, ubi
auditus? Si totum auditus, ubi odoratus?
18 Nunc autem posuit Deus membra,
unumquodque eorum in corpore, sicut voluit.
19 Quod si essent omnia unum membrum,
ubi corpus?
20 Nunc autem multa quidem membra, unum
autem corpus.
21 Non potest dicere oculus manui:
« Non es mihi necessaria! »; aut iterum caput
pedibus: « Non estis mihi necessarii! ».
22 Sed multo magis, quæ videntur
membra corporis infirmiora esse, necessaria sunt;
23 et, quæ putamus ignobiliora membra
esse corporis, his honorem abundantiorem circumdamus; et, quæ
inhonesta sunt nostra, abundantiorem honestatem habent,
24 honesta autem nostra nullius egent.
Sed Deus temperavit corpus, ei, cui deerat, abundantiorem tribuendo
honorem,
25 ut non sit schisma in corpore, sed
idipsum pro invicem sollicita sint membra.
26 Et sive patitur unum membrum,
compatiuntur omnia membra; sive glorificatur unum membrum,
congaudent omnia membra.
27 Vos autem estis corpus Christi et
membra ex parte.
28 Et quosdam quidem posuit Deus in
ecclesia primum apostolos, secundo prophetas, tertio doctores,
deinde virtutes, exinde donationes curationum, opitulationes,
gubernationes, genera linguarum.
29 Numquid omnes apostoli? Numquid
omnes prophetæ? Numquid omnes doctores? Numquid omnes
virtutes?
30 Numquid omnes donationes habent
curationum? Numquid omnes linguis loquuntur? Numquid omnes
interpretantur?
31 Æmulamini autem charismata maiora.
Et adhuc excellentiorem viam vobis demonstro.
Capitulum 13
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
vel ad indicem capitulorum supra
1 Si linguis hominum loquar et
angelorum, caritatem autem non habeam, factus sum velut æs sonans
aut cymbalum tinniens.
2 Et si habuero prophetiam et noverim
mysteria omnia et omnem scientiam, et si habuero omnem fidem, ita
ut montes transferam, caritatem autem non habuero, nihil sum.
3 Et si distribuero in cibos omnes
facultates meas et si tradidero corpus meum, ut glorier, caritatem
autem non habuero, nihil mihi prodest.
4 Caritas patiens est, benigna est
caritas, non æmulatur, non agit superbe, non inflatur,
5 non est ambitiosa, non quærit, quæ
sua sunt, non irritatur, non cogitat malum,
6 non gaudet super iniquitatem,
congaudet autem veritati;
7 omnia suffert, omnia credit, omnia
sperat, omnia sustinet.
8 Caritas numquam excidit. Sive
prophetiæ, evacuabuntur; sive linguæ, cessabunt; sive scientia,
destruetur.
9 Ex parte enim cognoscimus et ex parte
prophetamus;
10 cum autem venerit, quod perfectum
est, evacuabitur, quod ex parte est.
11 Cum essem parvulus, loquebar ut
parvulus, sapiebam ut parvulus, cogitabam ut parvulus; quando
factus sum vir, evacuavi, quæ erant parvuli.
12 Videmus enim nunc per speculum in
ænigmate, tunc autem facie ad faciem; nunc cognosco ex parte, tunc
autem cognoscam, sicut et cognitus sum.
13 Nunc autem manet fides, spes,
caritas, tria hæc; maior autem ex his est caritas.
Capitulum 14
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 39 40
vel ad indicem capitulorum supra
1 Sectamini caritatem, æmulamini
spiritalia, magis autem, ut prophetetis.
2 Qui enim loquitur lingua, non
hominibus loquitur sed Deo; nemo enim audit, spiritu autem loquitur
mysteria.
3 Qui autem prophetat, hominibus
loquitur ædificationem et exhortationem et consolationes.
4 Qui loquitur lingua, semetipsum
ædificat; qui autem prophetat, ecclesiam ædificat.
5 Volo autem omnes vos loqui linguis,
magis autem prophetare; maior autem est qui prophetat, quam qui
loquitur linguis, nisi forte interpretetur, ut ecclesia
ædificationem accipiat.
6 Nunc autem, fratres, si venero ad vos
linguis loquens, quid vobis prodero, nisi vobis loquar aut in
revelatione aut in scientia aut in prophetia aut in doctrina?
7 Tamen, quæ sine anima sunt vocem
dantia, sive tibia sive cithara, nisi distinctionem sonituum
dederint, quomodo scietur quod tibia canitur, aut quod
citharizatur?
8 Etenim si incertam vocem det tuba,
quis parabit se ad bellum?
9 Ita et vos per linguam nisi
manifestum sermonem dederitis, quomodo scietur id, quod dicitur?
Eritis enim in aera loquentes.
10 Tam multa, ut puta, genera linguarum
sunt in mundo, et nihil sine voce est.
11 Si ergo nesciero virtutem vocis, ero
ei, qui loquitur, barbarus; et, qui loquitur, mihi barbarus.
12 Sic et vos, quoniam æmulatores
estis spirituum, ad ædificationem ecclesiæ quærite, ut
abundetis.
13 Et ideo, qui loquitur lingua, oret,
ut interpretetur.
14 Nam si orem lingua, spiritus meus
orat, mens autem mea sine fructu est.
15 Quid ergo est? Orabo spiritu, orabo
et mente; psallam spiritu, psallam et mente.
16 Ceterum si benedixeris in spiritu,
qui supplet locum idiotæ, quomodo dicet
« Amen! » super tuam benedictionem, quoniam
quid dicas nescit?
17 Nam tu quidem bene gratias agis, sed
alter non ædificatur.
18 Gratias ago Deo, quod omnium vestrum
magis linguis loquor;
19 sed in ecclesia volo quinque verba
sensu meo loqui, ut et alios instruam, quam decem milia verborum in
lingua.
20 Fratres, nolite pueri effici
sensibus, sed malitia parvuli estote; sensibus autem perfecti
estote.
21 In lege scriptum est:
« In aliis linguis et in labiis aliorum
loquar populo huic,
et nec sic exaudient me »,
dicit Dominus.
22 Itaque linguæ in signum sunt non
fidelibus sed infidelibus, prophetia autem non infidelibus sed
fidelibus.
23 Si ergo conveniat universa ecclesia
in unum, et omnes linguis loquantur, intrent autem idiotæ aut
infideles, nonne dicent quod insanitis?
24 Si autem omnes prophetent, intret
autem quis infidelis vel idiota, convincitur ab omnibus,
diiudicatur ab omnibus,
25 occulta cordis eius manifesta fiunt;
et ita cadens in faciem adorabit Deum pronuntians:
« Vere Deus in vobis est! ».
26 Quid ergo est, fratres? Cum
convenitis, unusquisque psalmum habet, doctrinam habet, apocalypsim
habet, linguam habet, interpretationem habet: omnia ad
ædificationem fiant.
27 Sive lingua quis loquitur, secundum
duos aut ut multum tres, et per partes, et unus interpretetur;
28 si autem non fuerit interpres,
taceat in ecclesia, sibi autem loquatur et Deo.
29 Prophetæ duo aut tres dicant, et
ceteri diiudicent;
30 quod si alii revelatum fuerit
sedenti, prior taceat.
31 Potestis enim omnes per singulos
prophetare, ut omnes discant, et omnes exhortentur;
32 et spiritus prophetarum prophetis
subiecti sunt;
33 non enim est dissensionis Deus sed
pacis.
Sicut in omnibus ecclesiis sanctorum,
34 mulieres in ecclesiis taceant, non
enim permittitur eis loqui; sed subditæ sint, sicut et Lex
dicit.
35 Si quid autem volunt discere, domi
viros suos interrogent; turpe est enim mulieri loqui in
ecclesia.
36 An a vobis verbum Dei processit aut
in vos solos pervenit?
37 Si quis videtur propheta esse aut
spiritalis, cognoscat, quæ scribo vobis, quia Domini est mandatum.
38 Si quis autem ignorat, ignorabitur.
39 Itaque, fratres mei, æmulamini
prophetare et loqui linguis nolite prohibere;
40 omnia autem honeste et secundum
ordinem fiant.
Capitulum 15
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58
vel ad indicem capitulorum supra
1 Notum autem vobis facio, fratres,
evangelium, quod evangelizavi vobis, quod et accepistis, in quo et
statis,
2 per quod et salvamini, qua ratione
evangelizaverim vobis, si tenetis, nisi si frustra credidistis!
3 Tradidi enim vobis in primis, quod et
accepi, quoniam Christus mortuus est pro peccatis nostris secundum
Scripturas
4 et quia sepultus est et quia
suscitatus est tertia die secundum Scripturas
5 et quia visus est Cephæ et post hæc
Duodecim;
6 deinde visus est plus quam quingentis
fratribus simul, ex quibus plures manent usque adhuc, quidam autem
dormierunt;
7 deinde visus est Iacobo, deinde
apostolis omnibus;
8 novissime autem omnium, tamquam
abortivo, visus est et mihi.
9 Ego enim sum minimus apostolorum, qui
non sum dignus vocari apostolus, quoniam persecutus sum ecclesiam
Dei;
10 gratia autem Dei sum id, quod sum,
et gratia eius in me vacua non fuit, sed abundantius illis omnibus
laboravi; non ego autem, sed gratia Dei mecum.
11 Igitur sive ego sive illi, sic
prædicamus, et sic credidistis.
12 Si autem Christus prædicatur quod
suscitatus est a mortuis, quomodo quidam dicunt in vobis quoniam
resurrectio mortuorum non est?
13 Si autem resurrectio mortuorum non
est, neque Christus suscitatus est!
14 Si autem Christus non suscitatus
est, inanis est ergo prædicatio nostra, inanis est et fides
vestra;
15 invenimur autem et falsi testes Dei,
quoniam testimonium diximus adversus Deum quod suscitaverit
Christum, quem non suscitavit, si revera mortui non resurgunt.
16 Nam si mortui non resurgunt, neque
Christus resurrexit;
17 quod si Christus non resurrexit,
stulta est fides vestra; adhuc estis in peccatis vestris.
18 Ergo et, qui dormierunt in Christo,
perierunt.
19 Si in hac vita tantum in Christo
sperantes sumus, miserabiliores sumus omnibus hominibus.
20 Nunc autem Christus resurrexit a
mortuis, primitiæ dormientium.
21 Quoniam enim per hominem mors, et
per hominem resurrectio mortuorum:
22 sicut enim in Adam omnes moriuntur,
ita et in Christo omnes vivificabuntur.
23 Unusquisque autem in suo ordine:
primitiæ Christus; deinde hi, qui sunt Christi, in adventu
eius;
24 deinde finis, cum tradiderit regnum
Deo et Patri, cum evacuaverit omnem principatum et omnem potestatem
et virtutem.
25 Oportet autem illum regnare, donec
ponat omnes inimicos sub pedibus eius.
26 Novissima autem inimica destruetur
mors;
27 omnia enim subiecit sub pedibus
eius. Cum autem dicat: «Omnia subiecta sunt», sine
dubio præter eum, qui subiecit ei omnia.
28 Cum autem subiecta fuerint illi
omnia, tunc ipse Filius subiectus erit illi, qui sibi subiecit
omnia, ut sit Deus omnia in omnibus.
29 Alioquin quid facient, qui
baptizantur pro mortuis? Si omnino mortui non resurgunt, ut quid et
baptizantur pro illis?
30 Ut quid et nos periclitamur omni
hora?
31 Cotidie morior, utique per vestram
gloriationem, fratres, quam habeo in Christo Iesu Domino
nostro!
32 Si secundum hominem ad bestias
pugnavi Ephesi, quid mihi prodest? Si mortui non resurgunt,
manducemus et bibamus, cras enim moriemur.
33 Noli te seduci:
« Corrumpunt mores bonos colloquia
mala ».
34 Evigilate iuste et nolite peccare!
Ignorantiam enim Dei quidam habent; ad reverentiam vobis
loquor.
35 Sed dicet aliquis:
« Quomodo resurgunt mortui? Quali autem corpore
veniunt? ».
36 Insipiens! Tu, quod seminas, non
vivificatur, nisi prius moriatur;
37 et, quod seminas, non corpus, quod
futurum est, seminas sed nudum granum, ut puta tritici aut alicuius
ceterorum.
38 Deus autem dat illi corpus sicut
voluit, et unicuique seminum proprium corpus.
39 Non omnis caro eadem caro, sed alia
hominum, alia caro pecorum, alia caro volucrum, alia autem
piscium.
40 Et corpora cælestia et corpora
terrestria, sed alia quidem cælestium gloria, alia autem
terrestrium.
41 Alia claritas solis, alia claritas
lunæ et alia claritas stellarum; stella enim a stella differt in
claritate.
42 Sic et resurrectio mortuorum:
seminatur in corruptione, resurgit in incorruptione;
43 seminatur in ignobilitate, resurgit
in gloria; seminatur in infirmitate, resurgit in virtute;
44 seminatur corpus animale, resurgit
corpus spiritale.
Si est corpus animale, est et spiritale.
45 Sic et scriptum est:
« Factus est primus homo Adam in animam
viventem »; novissimus Adam in Spiritum
vivificantem.
46 Sed non prius, quod spiritale est,
sed quod animale est; deinde quod spiritale.
47 Primus homo de terra terrenus,
secundus homo de cælo.
48 Qualis terrenus, tales et terreni,
et qualis cælestis, tales et cælestes;
49 et sicut portavimus imaginem
terreni, portabimus et imaginem cælestis.
50 Hoc autem dico, fratres, quoniam
caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt, neque corruptio
incorruptelam possidebit.
51 Ecce mysterium vobis dico: Non omnes
quidem dormiemus, sed omnes immutabimur,
52 in momento, in ictu oculi, in
novissima tuba; canet enim, et mortui suscitabuntur incorrupti, et
nos immutabimur.
53 Oportet enim corruptibile hoc
induere incorruptelam, et mortale induere immortalitatem.
54 Cum autem corruptibile hoc induerit
incorruptelam, et mortale hoc induerit immortalitatem, tunc fiet
sermo, qui scriptus est: « Absorpta est mors in
victoria.
55 Ubi est, mors, victoria tua?
Ubi est, mors, stimulus tuus? ».
56 Stimulus autem mortis peccatum est,
virtus vero peccati lex.
57 Deo autem gratias, qui dedit nobis
victoriam per Dominum nostrum Iesum Christum.
58 Itaque, fratres mei dilecti,
stabiles estote, immobiles, abundantes in opere Domini semper,
scientes quod labor vester non est inanis in Domino.
Capitulum 16
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
vel ad indicem capitulorum supra
1 De collectis autem, quæ fiunt in
sanctos, sicut ordinavi ecclesiis Galatiæ, ita et vos facite.
2 Per primam sabbati unusquisque
vestrum apud se ponat recondens, quod ei beneplacuerit, ut non, cum
venero, tunc collectæ fiant.
3 Cum autem præsens fuero, quos
probaveritis, per epistulas hos mittam perferre gratiam vestram in
Ierusalem;
4 quod si dignum fuerit, ut et ego eam,
mecum ibunt.
5 Veniam autem ad vos, cum Macedoniam
pertransiero, nam Macedoniam pertransibo;
6 apud vos autem forsitan manebo vel
etiam hiemabo, ut vos me deducatis, quocumque iero.
7 Nolo enim vos modo in transitu
videre; spero enim me aliquantum temporis manere apud vos, si
Dominus permiserit.
8 Permanebo autem Ephesi usque ad
Pentecosten;
9 ostium enim mihi apertum est magnum
et efficax, et adversarii multi.
10 Si autem venerit Timotheus, videte,
ut sine timore sit apud vos, opus enim Domini operatur, sicut et
ego;
11 ne quis ergo illum spernat. Deducite
autem illum in pace, ut veniat ad me; exspecto enim illum cum
fratribus.
12 De Apollo autem fratre, multum
rogavi eum, ut veniret ad vos cum fratribus, et utique non fuit
voluntas, ut nunc veniret; veniet autem, cum ei opportunum
fuerit.
13 Vigilate, state in fide, viriliter
agite, confortamini;
14 omnia vestra in caritate fiant.
15 Obsecro autem vos, fratres: nostis
domum Stephanæ, quoniam sunt primitiæ Achaiæ et in ministerium
sanctorum ordinaverunt seipsos;
16 ut et vos subditi sitis eiusmodi et
omni cooperanti et laboranti.
17 Gaudeo autem in præsentia Stephanæ
et Fortunati et Achaici, quoniam id quod vobis deerat, ipsi
suppleverunt;
18 refecerunt enim et meum spiritum et
vestrum. Cognoscite ergo, qui eiusmodi sunt.
19 Salutant vos ecclesiæ Asiæ.
Salutant vos in Domino multum Aquila et Prisca cum domestica sua
ecclesia.
20 Salutant vos fratres omnes. Salutate
invicem in osculo sancto.
21 Salutatio mea manu Pauli.
22 Si quis non amat Dominum, sit
anathema. Marana tha!
23 Gratia Domini Iesu vobiscum.
24 Caritas mea cum omnibus vobis in
Christo Iesu.