Epistula ad Philippenses

Index capitulorum: 1 2 3 4

Capitulum 1

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30

1 Paulus et Timotheus servi Christi
Iesu omnibus sanctis in Christo Iesu, qui sunt Philippis, cum
episcopis et diaconis:

2 gratia vobis et pax a Deo Patre
nostro et Domino Iesu Christo.

3 Gratias ago Deo meo in omni memoria
vestri,

4 semper in omni oratione mea pro
omnibus vobis cum gaudio deprecationem faciens

5 super communione vestra in evangelio
a prima die usque nunc;

6 confidens hoc ipsum, quia, qui cœpit
in vobis opus bonum, perficiet usque in diem Christi Iesu;

7 sicut est mihi iustum hoc sentire pro
omnibus vobis, eo quod habeam in corde vos et in vinculis meis et
in defensione et confirmatione evangelii socios gratiæ meæ omnes
vos esse.

8 Testis enim mihi Deus, quomodo cupiam
omnes vos in visceribus Christi Iesu.

9 Et hoc oro, ut caritas vestra magis
ac magis abundet in scientia et omni sensu,

10 ut probetis potiora, ut sitis
sinceri et sine offensa in diem Christi,

11 repleti fructu iustitiæ, qui est
per Iesum Christum, in gloriam et laudem Dei.

12 Scire autem vos volo, fratres, quia,
quæ circa me sunt, magis ad profectum venerunt evangelii,

13 ita ut vincula mea manifesta fierent
in Christo in omni prætorio et in ceteris omnibus;

14 et plures e fratribus in Domino
confidentes vinculis meis, abundantius audere sine timore verbum
loqui.

15 Quidam quidem et propter invidiam et
contentionem, quidam autem et propter bonam voluntatem Christum
prædicant;

16 hi quidem ex caritate scientes
quoniam in defensionem evangelii positus sum,

17 illi autem ex contentione Christum
annuntiant, non sincere, existimantes pressuram se suscitare
vinculis meis.

18 Quid enim? Dum omni modo, sive sub
obtentu sive in veritate, Christus annuntietur, et in hoc gaudeo;
sed et gaudebo,

19 scio enim quia hoc mihi proveniet in
salutem per vestram orationem et subministrationem Spiritus Iesu
Christi,

20 secundum exspectationem et spem meam
quia in nullo confundar, sed in omni fiducia, sicut semper et nunc,
magnificabitur Christus in corpore meo, sive per vitam sive per
mortem.

21 Mihi enim vivere Christus est et
mori lucrum.

22 Quod si vivere in carne, hic mihi
fructus operis est, et quid eligam ignoro.

23 Coartor autem ex his duobus:
desiderium habens dissolvi et cum Christo esse, multo magis
melius;

24 permanere autem in carne, magis
necessarium est propter vos.

25 Et hoc confidens, scio quia manebo
et permanebo omnibus vobis ad profectum vestrum et gaudium
fidei,

26 ut gloriatio vestra abundet in
Christo Iesu in me, per meum adventum iterum ad vos.

27 Tantum digne evangelio Christi
conversamini, ut sive cum venero et videro vos, sive absens audiam
de vobis quia statis in uno Spiritu unanimes, concertantes fide
evangelii;

28 et in nullo perterriti ab
adversariis, quod est illis indicium perditionis, vobis autem
salutis, et hoc a Deo;

29 quia vobis hoc donatum est pro
Christo, non solum ut in eum credatis, sed ut etiam pro illo
patiamini

30 idem certamen habentes, quale
vidistis in me et nunc auditis in me.

Capitulum 2

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
vel ad indicem capitulorum supra

1 Si qua ergo consolatio in Christo,
si quod solacium caritatis, si qua communio spiritus, si quæ
viscera et miserationes,

2 implete gaudium meum, ut idem
sapiatis, eandem caritatem habentes, unanimes, id ipsum
sapientes;

3 nihil per contentionem neque per
inanem gloriam, sed in humilitate superiores sibi invicem
arbitrantes;

4 non, quæ sua sunt, singuli
considerantes, sed et ea, quæ aliorum.

5 Hoc sentite in vobis, quod et in
Christo Iesu:

6 qui cum in forma Dei esset,
non rapinam arbitratus est esse se æqualem Deo,

7 sed semetipsum exinanivit formam
servi accipiens,
in similitudinem hominum factus;
et habitu inventus ut homo,

8 humiliavit semetipsum factus
obœdiens usque ad mortem,
mortem autem crucis.

9 Propter quod et Deus illum
exaltavit
et donavit illi nomen,
quod est super omne nomen,

10 ut in nomine Iesu omne genu
flectatur
cælestium et terrestrium et infernorum,

11 et omnis lingua confiteatur
« Dominus Iesus Christus! »,
in gloriam Dei Patris.

12 Itaque, carissimi mei, sicut semper
obœdistis, non ut in præsentia mei tantum sed multo magis nunc in
absentia mea, cum metu et tremore vestram salutem operamini;

13 Deus est enim, qui operatur in vobis
et velle et perficere pro suo beneplacito.

14 Omnia facite sine murmurationibus et
hæsitationibus,

15 ut efficiamini sine querela et
simplices, filii Dei sine reprehensione in medio generationis
pravæ et perversæ, inter quos lucetis sicut luminaria in
mundo,

16 verbum vitæ firmiter tenentes ad
gloriam meam in die Christi, quia non in vacuum cucurri neque in
vacuum laboravi.

17 Sed et si delibor supra sacrificium
et obsequium fidei vestræ, gaudeo et congaudeo omnibus vobis;

18 idipsum autem et vos gaudete et
congaudete mihi.

19 Spero autem in Domino Iesu Timotheum
cito me mittere ad vos, ut et ego bono animo sim, cognitis, quæ
circa vos sunt.

20 Neminem enim habeo tam unanimem, qui
sincere pro vobis sollicitus sit;

21 omnes enim sua quærunt, non quæ
sunt Iesu Christi.

22 Probationem autem eius cognoscitis,
quoniam sicut patri filius mecum servivit in evangelium.

23 Hunc igitur spero me mittere, mox ut
videro, quæ circa me sunt;

24 confido autem in Domino, quoniam et
ipse cito veniam.

25 Necessarium autem existimavi
Epaphroditum fratrem et cooperatorem et commilitonem meum, vestrum
autem apostolum et ministrum necessitatis meæ, mittere ad vos,

26 quoniam omnes vos desiderabat et
mæstus erat, propterea quod audieratis illum infirmatum.

27 Nam et infirmatus est usque ad
mortem, sed Deus misertus est eius; non solum autem eius, verum et
mei, ne tristitiam super tristitiam haberem.

28 Festinantius ergo misi illum, ut,
viso eo, iterum gaudeatis, et ego sine tristitia sim.

29 Excipite itaque illum in Domino cum
omni gaudio et eiusmodi cum honore habetote,

30 quoniam propter opus Christi usque
ad mortem accessit in interitum tradens animam suam, ut suppleret
id, quod vobis deerat ministerii erga me.

Capitulum 3

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
vel ad indicem capitulorum supra

1 De cetero, fratres mei, gaudete in
Domino. Eadem vobis scribere mihi quidem non pigrum, vobis autem
securum.

2 Videte canes, videte malos operarios,
videte concisionem!

3 Nos enim sumus circumcisio, qui
Spiritu Dei servimus et gloriamur in Christo Iesu et non in carne
fiduciam habentes,

4 quamquam ego habeam confidentiam et
in carne. Si quis alius videtur confidere in carne, ego magis:

5 circumcisus octava die, ex genere
Israel, de tribu Beniamin, Hebræus ex Hebræis, secundum legem
pharisæus,

6 secundum æmulationem persequens
ecclesiam, secundum iustitiam, quæ in lege est, conversatus sine
querela.

7 Sed, quæ mihi erant lucra, hæc
arbitratus sum propter Christum detrimentum.

8 Verumtamen existimo omnia detrimentum
esse propter eminentiam scientiæ Christi Iesu Domini mei, propter
quem omnia detrimentum feci et arbitror ut stercora, ut Christum
lucrifaciam

9 et inveniar in illo non habens meam
iustitiam, quæ ex lege est, sed illam, quæ per fidem est Christi,
quæ ex Deo est iustitia in fide;

10 ad cognoscendum illum et virtutem
resurrectionis eius et communionem passionum illius, conformans me
morti eius,

11 si quo modo occurram ad
resurrectionem, quæ est ex mortuis.

12 Non quod iam acceperim aut iam
perfectus sim; persequor autem si umquam comprehendam, sicut et
comprehensus sum a Christo Iesu.

13 Fratres, ego me non arbitror
comprehendisse; unum autem: quæ quidem retro sunt, obliviscens, ad
ea vero, quæ ante sunt, extendens me

14 ad destinatum persequor, ad bravium
supernæ vocationis Dei in Christo Iesu.

15 Quicumque ergo perfecti, hoc
sentiamus; et si quid aliter sapitis, et hoc vobis Deus
revelabit;

16 verumtamen, ad quod pervenimus, in
eodem ambulemus.

17 Coimitatores mei estote, fratres, et
observate eos, qui ita ambulant, sicut habetis formam nos.

18 Multi enim ambulant, quos sæpe
dicebam vobis, nunc autem et flens dico, inimicos crucis
Christi,

19 quorum finis interitus, quorum deus
venter et gloria in confusione ipsorum, qui terrena sapiunt.

20 Noster enim municipatus in cælis
est, unde etiam salvatorem exspectamus Dominum Iesum Christum,

21 qui transfigurabit corpus
humilitatis nostræ, ut illud conforme faciat corpori gloriæ suæ
secundum operationem, qua possit etiam subicere sibi omnia.

Capitulum 4

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
vel ad indicem capitulorum supra

1 Itaque, fratres mei carissimi et
desideratissimi, gaudium et corona mea, sic state in Domino,
carissimi!

2 Evodiam rogo et Syntychen deprecor
idipsum sapere in Domino.

3 Etiam rogo et te, germane compar,
adiuva illas, quæ mecum concertaverunt in evangelio cum Clemente
et ceteris adiutoribus meis, quorum nomina sunt in libro vitæ.

4 Gaudete in Domino semper. Iterum
dico: Gaudete!

5 Modestia vestra nota sit omnibus
hominibus. Dominus prope.

6 Nihil solliciti sitis, sed in omnibus
oratione et obsecratione cum gratiarum actione petitiones vestræ
innotescant apud Deum.

7 Et pax Dei, quæ exsuperat omnem
sensum, custodiet corda vestra et intellegentias vestras in Christo
Iesu.

8 De cetero, fratres, quæcumque sunt
vera, quæcumque pudica, quæcumque iusta, quæcumque casta,
quæcumque amabilia, quæcumque bonæ famæ, si qua virtus et si
qua laus, hæc cogitate;

9 quæ et didicistis et accepistis et
audistis et vidistis in me, hæc agite; et Deus pacis erit
vobiscum.

10 Gavisus sum autem in Domino
vehementer, quoniam tandem aliquando refloruistis pro me sentire,
sicut et sentiebatis, opportunitate autem carebatis.

11 Non quasi propter penuriam dico, ego
enim didici, in quibus sum, sufficiens esse.

12 Scio et humiliari, scio et abundare;
ubique et in omnibus institutus sum et satiari et esurire et
abundare et penuriam pati.

13 Omnia possum in eo, qui me
confortat.

14 Verumtamen bene fecistis
communicantes tribulationi meæ.

15 Scitis autem et vos, Philippenses,
quod in principio evangelii, quando profectus sum a Macedonia,
nulla mihi ecclesia communicavit in ratione dati et accepti, nisi
vos soli;

16 quia et Thessalonicam et semel et
bis in usum mihi misistis.

17 Non quia quæro datum, sed requiro
fructum, qui abundet in rationem vestram.

18 Accepi autem omnia et abundo;
repletus sum acceptis ab Epaphrodito, quæ misistis odorem
suavitatis, hostiam acceptam, placentem Deo.

19 Deus autem meus implebit omne
desiderium vestrum secundum divitias suas in gloria in Christo
Iesu.

20 Deo autem et Patri nostro gloria in
sæcula sæculorum. Amen.

21 Salutate omnem sanctum in Christo
Iesu. Salutant vos, qui mecum sunt, fratres.

22 Salutant vos omnes sancti, maxime
autem, qui de Cæsaris domo sunt.

23 Gratia Domini Iesu Christi cum
spiritu vestro. Amen.