Month: January 2012

ORDO MISSÆ

iuxta editionem typicam tertiam, 2002

©
Administrationem Patrimonii Sedis Apostolicæ
in Civitate Vaticana
2002

Ritus initiales

1.
Populo congregato, sacerdos cum ministris
ad altare accedit, dum cantus ad introitus peragitur.

Cum ad altare pervenerit,
facta cum ministris profunda inclinatione, osculo altare veneratur et,
pro opportunitate, crucem et altare incensat.
Postea cum ministris sedem petit.

Cantu ad introitum absoluto,
sacerdos et fideles, stantes, signant se signo crucis,
dum sacerdos, ad populum conversus, dicit:

In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti.

Populus respondet:

Amen.

2.
Deinde sacerdos, manus extendens,
populum salutat, dicens:

Grátia Dómini nostri Iesu Christi,
et cáritas Dei, et communicátio Sancti Spíritus
sit cum ómnibus vobis.

Vel:

Grátia vobis et pax
a Deo Patre nostro et Dómino Iesu Christo.

Vel:

Dóminus vobíscum.

Populus respondet:

Et cum spíritu tuo.

Episcopus, loco
Dóminus vobíscum,
in hac prima salutatione dicit.

Pax vobis.

3.
Sacerdos, vel diaconus vel alius minister,
potest brevissimis verbis introducere fideles in Missam diei.

Actus pænitentialis
*

*
Die dominica, præsertim tempore paschali,
loco consueti actus pænitentialis,
quandoque fieri potest benedictio et aspersio aquæ
in memoriam baptismi, ut in Appendice II.

4.
Deinde sequitur actus pænitentialis
ad quem sacerdos fideles invitat, dicens:

Fratres, agnoscámus peccáta nostra,

ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.

Fit brevis pausa silentii.
Postea omnes simul formulam confessionis generalis perficiunt:

Confíteor Deo omnipoténti et vobis, fratres,

quia peccávi nimis

cogitatióne, verbo, ópere et omissióne:

et, percutientes sibi pectus, dicunt:

mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa.

Deinde prosequuntur:

Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem,

omnes Angelos et Sanctos,

et vos, fratres, oráre pro me

ad Dóminum Deum nostrum.

Sequitur absolutio sacerdotis:

Misereátur nostri omnípotens Deus

et, dimíssis peccátis nostris,

perdúcat nos ad vitam ætérnam.

Populus respondet:

Amen.

Vel:

5.
Sacerdos fideles invitat
ad actum pænitentialem:

Fratres, agnoscámus peccáta nostra,

ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.

Fit brevis pausa silentii.

Postea sacerdos dicit:

Miserére nostri, Dómine.

Populus respondet:

Quia peccávimus tibi.

Sacerdos:

Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.

Populus:

Et salutáre tuum da nobis.

Sequitur absolutio sacerdotis:

Misereátur nostri omnípotens Deus

et, dimíssis peccátis nostris,

perdúcat nos ad vitam ætérnam.

Populus respondet:

Amen.

Vel:

6.
Sacerdos fideles invitat
ad actum pænitentialem:

Fratres, agnoscámus peccáta nostra,

ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.

Fit brevis pausa silentii.

Postea sacerdos, vel diaconus, vel alius minister,
sequentes, vel alias, invocationes
cum Kýrie, eléison profert:

Qui missus es sanáre contrítos corde:
Kýrie, eléison.

Populus respondet:

Kýrie, eléison.

Sacerdos:

Qui peccatóres vocáre venísti:
Christe, eléison.

Populus:

Christe, eléison.

Sacerdos:

Qui ad déxteram Patris sedes,
ad interpellándum pro nobis:

Kýrie, eléison.

Populus:

Kýrie, eléison.

Sequitur absolutio sacerdotis:

Misereátur nostri omnípotens Deus

et, dimíssis peccátis nostris,

perdúcat nos ad vitam ætérnam.

Populus respondet:

Amen.

7.
Sequuntur invocationes
Kýrie, eléison, nisi iam præcesserint
in aliqua formula actus pænitentialis.

V. Kýrie, eléison.
R. Kýrie, eléison.

V. Christe, eléison.
R. Christe, eléison.

V. Kýrie, eléison.
R. Kýrie, eléison.

8.
Deinde, quando præscribitur,
cantatur vel dicitur hymnus:

Glória in excélsis Deo

et in terra pax homínibus bonæ voluntátis.

Laudámus te,

benedícimus te,

adorámus te,

glorificámus te,

grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam,

Dómine Deus, Rex cæléstis,

Deus Pater omnípotens.

Dómine Fili unigénite, Iesu Christe,

Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris,

qui tollis peccáta mundi, miserére nobis;

qui tollis peccáta mundi, súscipe deprecatiónem nostram.

Qui sedes ad déxteram Patris, miserére nobis.

Quóniam tu solus Sanctus, tu solus Dóminus, tu solus Altíssimus,

Iesu Christe, cum Sancto Spíritu: in glória Dei Patris.

Amen.

9.
Quo hymno expleto, sacerdos, manibus iunctis,
dicit:

Orémus.

Et omnes una cum sacerdote per aliquod temporis spatium
in silentio orant.

Tunc sacerdos, manibus extensis, dicit collectam;
qua expleta, populus acclamat:

Amen.

Liturgia verbi

10.
Deinde lector ad ambonem pergit,
et legit primam lectionem, quam omnes sedentes auscultant.

Ad finem lectionis significandam,
lector acclamat:

Verbum Dómini.

Omnes respondent:

Deo grátias.

11.
Psalmista, seu cantor,
psalmum cantat vel dicit, populo responsum proferente.

12.
Postea, si habenda sit secunda lectio,
lector eam ex ambone legit, ut supra.

Ad finem lectionis significandam,
lector acclamat:

Verbum Dómini.

Omnes respondent:

Deo grátias.

13.
Sequitur Allelúia,
vel alter cantus a rubricis statutus,
prouti tempus liturgicum postulat.

14.
Interim sacerdos incensum, si adhibetur, imponit.
Postea diaconus, Evangelium prolaturus,
ante sacerdotem profunde inclinatus, benedictionem petit,
submissa voce dicens:

Iube, domne, benedícere.

Sacerdos submissa voce dicit:

Dóminus sit in corde tuo et in lábiis tuis,

ut digne et competénter annúnties Evangélium suum:

in nómine Patris, et Fílii, + et Spíritus Sancti.

Diaconus signat se signo crucis et respondet:

Amen.

Si vero non adest diaconus,
sacerdos ante altare inclinatus secreto dicit:

Munda cor meum ac lábia mea, omnípotens Deus,

ut sanctum Evangélium tuum digne váleam nuntiáre.

15.
Postea diaconus, vel sacerdos, ad ambonem pergit,
ministris pro opportunitate cum incenso et cereis eum comitantibus,
et dicit:

Dóminus vobíscum.

Populus respondet:

Et cum Spíritu tuo.

Diaconus, vel sacerdos:

Lectio sancti Evangélii secundum
N.

et interim signat et seipsum
in fronte, ore et pectore.

Populus acclamat:

Glória tibi, Dómine.

Deinde diaconus, vel sacerdos, librum,
si incensum adhibetur, thurificat, et Evangelium proclamat.

16.
Expleto Evangelio, diaconus, vel sacerdos,
acclamat:

Verbum Dómini.

Omnes respondent:

Laus tibi, Christe.

Deinde librum osculatur dicens secreto:

Per evangélica dicta deleántur nostra delícta.

17.
Deinde fit homilia,
quæ a sacerdote vel a diacono habenda est
omnibus diebus dominicis et festis de præcepto;
aliis diebus commendatur.

18.
Homilia expleta, cantatur vel dicitur,
quando præscribitur, symbolum seu professio fidei.

Credo in unum Deum,

Patrem omnipoténtem,

factórem cæli et terræ,

visibílium ómnium et invisibílium.

Et in unum Dóminum Iesum Christum,

Fílium Dei Unigénitum,

et ex Patre natum ante ómnia sǽcula.

Deum de Deo, lumen de lúmine, Deum verum de Deo vero,

génitum, non factum, consubstantiálem Patri:

per quem ómnia facta sunt.

Qui propter nos hómines et propter nostram salútem

descéndit de cælis.

Ad verba quæ sequuntur, usque ad
factus est,
omnes se inclinant.

Et incarnátus est de Spíritu Sancto

ex María Vírgine, et homo factus est.

Crucifíxus étiam pro nobis sub Póntio Piláto;

passus et sepúltus est,

et resurréxit tértia die, secúndum Scriptúras,

et ascéndit in cælum, sedet ad déxteram Patris.

Et íterum ventúrus est cum glória, iudicáre vivos et mórtuos,

cuius regni non erit finis.

Et in Spíritum Sanctum, Dóminum et vivificántem:

qui ex Patre Filióque procédit.

Qui cum Patre et Fílio simul adorátur et conglorificátur:

qui locútus est per prophétas.

Et unam, sanctam, cathólicam et apostólicam Ecclésiam.

Confíteor unum baptísma in remissiónem peccatórum.

Et exspécto resurrectiónem mortuórum,

et vitam ventúri sǽculi. Amen.

19.
Loco symboli nicæno-constantinopolitani,
præsertim tempore Quadragesimæ et tempore paschali,
adhiberi potest symbolum baptismale Ecclesiæ Romanæ
sic dictum Apostolorum:

Credo in unum Deum,

Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ,

et in Iesum Christum, Fílium eius únicum,

Dóminum nostrum,

Ad verba quæ sequuntur, usque ad
María Vírgine, omnes se inclinant.

qui concéptus est de Spíritu Sancto,

natus ex María Vírgine,

passus sub Póntio Piláto,

crucifíxus, mórtuus, et sepúltus,

descéndit ad ínferos,

tértia die resurréxit a mórtuis,

ascéndit ad cælos,

sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis,

inde ventúrus est iudicáre vivos et mórtuos.

Credo in Spíritum Sanctum,

sanctam Ecclésiam cathólicam,

sanctórum communiónem,

remissónem peccatórum,

carnis resurrectiónem,

vitam ætérnam. Amen.

20.
Deinde fit oratio universalis,
seu oratio fidelium.

Liturgia eucharistica

21.
His absolutis, incipit cantus ad offertorium.
Interim ministri corporale, purificatorium, calicem, pallam et missale
super altare collocant.

22.
Expedit ut
fideles participationem suam oblatione manifestent,
afferendo sive panem et vinum ad Eucharistiæ celebrationem,
sive alia dona,
quibus necessitatibus Ecclesiæ et pauperum subveniatur.

23.
Sacerdos, stans ad altare,
accipit patenam cum pane,
eamque ambabus manibus aliquantulum elevatam super altare tenet,
submissa voce dicens:

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi,

quia de tua largitáte accépimus panem,

quem tibi offérimus,

fructum terræ et óperis mánuum hóminum:

ex quo nobis fiet panis vitæ.

Deinde deponit patenam cum pane
super corporale.

Si vero cantus ad offertorium non peragitur,
sacerdoti licet hæc verba elata voce proferre;
in fine populus acclamare potest:

Benedíctus Deus in sǽcula.

24.
Diaconus, vel sacerdos,
infundit vinum et parum aquæ in calicem, dicens secreto:

Per huius aquæ et vini mystérium

eius efficiámur divinitátis consórtes,

qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.

25.
Postea sacerdos accipit calicem,
eumque ambabus manibus aliquantulum elevatum super altare tenet,
submissa voce dicens:

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi,

quia de tua largitáte accépimus vinum,

quod tibi offérimus,

fructum vitis et óperis mánuum hóminum,

ex quo nobis fiet potus spiritális.

Deinde calicem super corporale deponit.

Si vero cantus ad offertorium non peragitur,
sacerdoti licet hæc verba elata voce proferre;
in fine populus acclamare potest:

Benedíctus Deus in sǽcula.

26.
Postea sacerdos, profunde inclinatus,
dicit secreto:

In spíritu humilitátis et in ánimo contríto

suscipiámur a te, Dómine;

et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie.

ut pláceat tibi, Dómine Deus.

27.
Et, pro opportunitate,
incensat oblata, crucem et altare.
Postea vero diaconus vel alius minister incensat
sacerdotem et populum.

28.
Deinde sacerdos, stans ad latus altaris,
lavat manus, dicens secreto:

Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea,

et a peccáto meo munda me.

29.
Stans postea in medio altaris, versus ad populum,
extendens et iungens manus, dicit:

Oráte, fratres:

ut meum ac vestrum sacrifícium

acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.

Populus surgit et respondet:

Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis

ad laudem et glóriam nóminis sui,

ad utilitátem quoque nostram

totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ.

30.
Deinde sacerdos, manibus extensis,
dicit orationem super oblata.

Qua conclusa,
populus acclamat:

Amen.

Prex eucharistica

31.
Tunc sacerdos incipit Precem eucharisticam.

Manus extendens, dicit:

Dóminus vobíscum.

Populus respondet

Et cum spíritu tuo.

Sacerdos, manus elevans, prosequitur:

Sursum corda.

Populus:

Habémus ad Dóminum.

Sacerdos, manibus extensis, subdit:

Grátias agámus Dómino Deo nostro.

Populus:

Dignum et iustum est.

Sacerdos proceditur præfationem,
manibus extensis.

In fine autem præfationis iungit manus et,
una cum populo, ipsam præfationem concludit,
cantans vel clara voce dicens:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

32.
In omnibus Missis licet sacerdoti celebranti
partes præsertim præcipuas Precis eucharisticæ cantare.

In Prece eucharistica prima, seu Canone romano,
ea quæ inter parentheses includuntur omitti possunt.

PRÆFATIO I DE ADVENTU

De duobus adventibus Christi

33.
Sequens præfatio dicitur:
in Missis de tempore a prima dominica Adventus usque ad diem 16 decembris;
in ceteris Messis, quæ celebrantur eodem tempore
et præfatione propria carent.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubique grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Qui, primo advéntu in humilitáte carnis assúmptæ,

dispositiónis antiquæ munus implévit,

nobísque salútis perpétuæ trámitem reserávit:

ut, cum secúndo vénerit in suæ glória maiestátis,

manifésto demum múnere capiámus,

quod vigilántes nunc audémus exspectáre promíssum.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
II DE ADVENTU

De duplici exspectatione Christi

34.
Sequens præfatio dicitur:
in Missis de tempore a die 17 ad diem 24 decembris;
in ceteris Missis, quæ celebrantur eodem tempore
et præfatione propria carent.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Quem prædixérunt cunctórum præcónia prophetárum,

Virgo Mater ineffábili dilectióne sustínuit,

Ioánnes cécinit affutúrum et adésse monstrávit.

Qui suæ nativitátis mystérium tribuit nos præveníre gaudéntes,

ut et in oratióne pervígiles

et in suis invéniat láudibus exsultántes.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO I
DE NATIVITATE DOMINI

De Christo luce

35.
Sequens præfatio dicitur in Missis de Nativitate Domini
et de eiusdem octava, infra octavam Nativitatis Domini,
etiam in Missis, quæ secus præfationem propriam haberent,
exceptis Missis quæ præfationem propriam de divinis mysteriis
vel Personis habent, et in feriis temporis Nativitatis.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia per incarnáti Verbi mystérium

nova mentis nostræ óculis lux tuæ claritátis infúlsit:

ut, dum visibíliter Deum cognóscimus,

per hunc in invisibílium amórem rapiámur.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

Quando adhibetur Canon Romanus,
dicitur Communicántes proprium, ut infra.

In Missa quæ celebratur in Vigilia
et in nocte Missa Nativitatis Domini dicitur:
et noctem sacratíssimam celebrántes, qua, etc.;
deinde semper dicitur:
et diem sacratíssimum celebrántes, quo, etc.,
usque ad octavam Nativitatis Domini inclusive.

PRÆFATIO II
DE NATIVITATE DOMINI

De restauratione universa in Incarnatione

36.
Sequens præfatio dicitur in Missis de Nativitate Domini
et de eiusdem octava, infra octavam Nativitatis Domini,
etiam in Missis, quæ secus præfationem propriam haberent,
exceptis Missis quæ præfationem propriam de divinis mysteriis
vel Personis habent, et in feriis temporis Nativitatis.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Qui, in huius venerándi festivitáte mystérii,

invisíbilis in suis, visíbilis in nostris appáruit,

et ante témpora génitus esse cœpit in témpore;

ut, in se érigens cuncta deiécta,

in íntegrum pérditum ad cæléstia regna revocáret.

Unde et nos, cum ómnibus Angelis te laudámus,

iucúnda celebratióne clamántes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

Quando adhibetur Canon Romanus, dicitur
Communicántes proprium, ut infra.

In Missa quæ celebratur in Vigilia
et in nocte Missa Nativitatis Domini dicitur:
et noctem sacratíssimam celebrántes, qua, etc.;
deinde semper dicitur:
et diem sacratíssimum celebrántes, quo, etc.,
usque ad octavam Nativitatis Domini inclusive.

PRÆFATIO
III DE NATIVITATE DOMINI

De commercio in Incarnatione Verbi

37.
Sequens præfatio dicitur in Missis de Nativitate Domini
et de eiusdem octava, infra octavam Nativitatis Domini,
etiam in Missis, quæ secus præfationem propriam haberent,
exceptis Missis quæ præfationem propriam de divinis mysteriis
vel Personis habent, et in feriis temporis Nativitatis.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Per quem hódie commércium nostræ reparatiónis
effúlsit,

quia, dum nostra fragílitas a tuo Verbo suscípitur,

humána mortálitas non solum

in perpétuum transit honórem,

sed nos quoque, mirándo consórtio, reddit ætérnos.

Et ídeo, choris angélicis sociáti,

te laudámus in gáudio confiténtes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

Quando adhibetur Canon Romanus, dicitur
Communicántes proprium, ut infra.

In Missa quæ celebratur in Vigilia
et in nocte Missa Nativitatis Domini dicitur:
et noctem sacratíssimam celebrántes, qua, etc.;
deinde semper dicitur:
et diem sacratíssimum celebrántes, quo, etc.,
usque ad octavam Nativitatis Domini inclusive.

PRÆFATIO
DE EPIPHANIA DOMINI

De Christo lumine gentium

38.
Sequens præfatio dicitur:
in Missis de sollemnitate Epiphaniæ et
de festo Baptismi D. N. Iesu Christi;
diebus post Epiphaniam usque ad sabbatum,
quod præcedit festum Baptismi Domini.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia ipsum in Christo salútis nostræ mystérium

hodie ad lumen géntium revelásti,

et, in substántia nostræ mortalitátis appáruit,

nova nos immortalitátis suæ luce reparásti.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

In sollemnitate Epiphaniæ,
quando adhibetur Canon Romanus, dicitur
Communicántes proprium, ut infra.

PRÆFATIO
I DE QUADRAGESIMA

De spiritali significatione Quadragesimæ

39.
Sequens præfatio dicitur tempore Quadragesimæ,
præsertim vero in dominicis;
quando non est dicenda alia præfatio magis propria.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Quia fidélibus tuis dignánter concédis

quotánnis paschália sacraménta

in gáudio purificátis méntibus exspectáre:

ut, pietátis offícia et opéra caritátis propénsius exsequéntes,

frequentatióne mysteriórum, quibus renáti sunt,

ad grátiæ filiórum plenitúdinem perducántur.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
II DE QUADRAGESIMA

De spiritali pænitentia

40.
Sequens præfatio dicitur tempore Quadragesimæ,
præsertim vero in dominicis;
quando non est dicenda alia præfatio magis propria.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui fíliis tuis ad reparándam méntium puritátem,

tempus præcípuum salúbriter statuísti,

quo, mente ab inordinátis afféctibus expedíta,

sic incúmberent transitúris,

ut rebus pótius perpétuis inhærérent.

Et ídeo, cum Sanctis et Angelis univérsis,

te collaudámus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
III DE QUADRAGESIMA

De fructibus abstinentiæ

41.
Sequens præfatio dicitur
in Missis de feriis Quadragesimæ et in diebus ieiunii.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui nos per abstinéntiam
tibi grátias referre voluísti,

ut ipsa et nos peccatóres ab insoléntia mitigáret,

et, egéntium profíciens aliménto,

imitatóres tuæ benignitátis effíceret.

Et ideo, cum innúmeris Angelis,

una te magnificámus láudis voce dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
IV DE QUADRAGESIMA

De fructibus eiunii

42.
Sequens præfatio dicitur
in Missis de feriis Quadragesimæ et in diebus ieiunii.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui corporáli ieiúnio vítia cómprimis,
mentem élevas,

virtútem largíris et prǽmia:

per Christum Dóminum nostrum.

Per quem maiestátem tuam laudant Angeli,

adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes.

Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim,

sócia exsulatióne concélebrant.

Cum quibus et nostras voces ut admítti iúbeas,
deprecámur,

súpplici confessióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
I DE PASSIONE DOMINI

De virtute Crucis

43.
Sequens præfatio dicitur
infra hebdomadam quintam Quadragesimæ,
et in Missis de mysteriis Crucis et Passionis Domini.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia per Fílii tui salutíferam passiónem

sensum confiténde tuæ maiestátis totus mundus accépit,

dum ineffábili crucis poténtia

iudícium mundi et potéstas émicat Crucifíxi.

Unde et nos Dómine,
cum Sanctis et Angelis univérsis,

tibi confitémur, in exsultatióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
II DE PASSIONE DOMINI

De victoria Passionis

44.
Sequens præfatio dicitur
in feriis II, III et IV Hebdomadæ sanctæ.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Cuius salutíferæ passiónis
et gloriósæ resurrectiónis dies

appropinquáre noscúntur,

quibus et de antíqui hostis supérbia triúmphatur,

et nostræ redemptiónis recólitur sacraméntum.

Per quem maiestátem
tuam adórat exércitus Angelórum,

ante conspéctum tuum in æternitáte lætántium.

Cum quibus et nostras voces ut admítti iúbeas, deprecámur,

sócia exsultatióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
PASCHALIS I

De mysterio paschali

45.
Sequens præfatio dicitur tempore paschali.

In Missa Vigiliæ paschalis dicitur:
in hac potíssimum nocte;
a die Paschæ et per totam octavam: in hac potíssimum die;
alias: in hoc potíssimum.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre:

Te quidem, Dómine, omni témpore confitéri,

sed in hac potíssimum nocte
(die)
gloriósius prædicáre,

(sed in hoc potíssimum
gloriósius prædicáre,)

cum Pascha nostrum immolátus est Christus.

Ipse enim verus est Agnus

qui ábstulit peccáta mundi.

Qui mortem nostram moriéndo destrúxit,

et vitam resurgéndo reparávit.

Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,

totus in orbe terrárum mundus exsúltat.

Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes

hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

Quando adhibetur Canon Romanus, dicuntur
Communicántes
et Hanc ígitur propria.

Et dicuntur a Missa Vigiliæ paschalis
usque ad sabbatum in albis inclusive.
In Missa autem Vigilia; paschalis dicitur:
et noctem sacratíssimam celebrántes.

PRÆFATIO
PASCHALIS II

De vita nova in Christo

46.
Sequens præfatio dicitur tempore paschali.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre:

Te quidem, Dómine, omni témpore confitéri,

sed in hac potíssimum nocte (die) gloriósius prædicáre,

(sed in hoc potíssimum gloriósus prædicáre,)

cum Pascha nostrum immolátus est Christus.

Per quem in ætérnam vitam fílii lucis oriúntur,

et regni cæléstis átria fidélibus reserántur.

Quia mors nostra est eius morte redémpta,

et in eius resurrectióne vita ómnium resurréxit.

Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,

totus in orbe terrárum mundus exsúltat.

Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes

hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
PASCHALIS III

De Christo vivente
et semper interpellante pro nobis

47.
Sequens præfatio dicitur tempore paschali.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre:

Te quidem, Dómine, omni témpore confitéri,

sed in hoc potíssimum gloriósius prædicáre,

cum Pascha nostrum immolátus est Christus.

Qui se pro nobis offérre non désinit,

nosque apud te pérenni advocatióne deféndit;

qui immolátus iam non móritur,

sed semper vivit occísus.

Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,

totus in orbe terrárum mundus exsúltat.

Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes

hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
PASCHALIS IV

De restauratione universi
per mysterium paschale

48.
Sequens præfatio dicitur tempore paschali.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre:

Te quidem, Dómine, omni témpore confitéri,

sed in hoc potíssimum gloriósius prædicáre,

cum Pascha nostrum immolátus est Christus.

Quia, vetustáte destrúcta,
renovántur univérsa deiécta,

et vitæ nobis in Christo reparátur intégritas.

Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,

totus in orbe terrárum mundus exsúltat.

Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes

hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
PASCHALIS V

De Christo sacerdote et victima

49.
Sequens præfatio dicitur tempore paschali.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre:

Te quidem, Dómine, omni témpore confitéri,

sed in hoc potíssimum gloriósius prædicáre,

cum Pascha nostrum immolátus est Christus.

Qui, oblátione córporis sui,

antíqua sacrifícia in crucis veritáte perfécit,

et, seípsum tibi pro nostra salúte comméndans,

idem sacérdos, altáre et agnus exhíbuit.

Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,

totus in orbe terrárum mundus exsúltat.

Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes

hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
I DE ASCENSIONE DOMINI

De mysterio Ascensionis

50.
Sequens præfatio dicitur:
in die Ascensionis Domini;
in omnibus Missis diebus post Ascensionem
usque ad sabbatum ante Pentecosten,
quæ præfatione propria carent.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia Dóminus Iesus, Rex glóriæ,

peccáti triumphátor et mortis,

mirántibus Angélis, ascéndit
(hódie)
summa cælórum,

Mediátor Dei et hóminum,

Iudex mundi Dominúsque virtútum;

non ut a nostra humilitáte discéderet,

sed ut illic confiderémus, sua membra, nos súbsequi

quo ipse, caput nostrum principiúmque, præcéssit.

Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,

totus in orbe terrárum mundus exsúltat.

Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes

hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

In die Ascensionis, quando adhibetur Canon romanus, dicitur Communicántes proprium, ut infra.

PRÆFATIO
II DE ASCENSIONE DOMINI

De mysterio Ascensionis

51.
Sequens præfatio dicitur:
in die Ascensionis Domini;
in omnibus Missis diebus post Ascensionem
usque ad sabbatum ante Pentecosten,
quæ præfatione propria carent.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Qui post resurrectiónem suam

ómnibus discípulis suis maniféstus appáruit,

et ipsis cernéntibus est elevátus in cælum,

ut nos divinitátis suæ tribúeret esse partícipes.

Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis,

totus in orbe terrárum mundus exsúltat.

Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes

hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

In die Ascensionis,
quando adhibetur Canon romanus,
dicitur Communicántes proprium, ut infra.

Præfatio
I de dominicis “per annum”

De mysterio paschali et de populo Dei

52.
Sequens præfatio dicitur
in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Cuius hoc miríficum fuit opus
per paschále mystérium,

ut de peccáto et mortis iugo ad hanc glóriam vocarémur,

qua nunc genus eléctum, regále sacerdótium,

gens sancta et acquisitiónis pópulus dicerémur,

et tuas annuntiarémus ubíque virtútes,

qui nos de ténebris ad tuum admirábile lumen vocásti.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
II DE DOMINICIS “PER ANNUM”

De mysterio salutis

53.
Sequens præfatio dicitur
in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Qui, humánis miserátus erróribus,

de Vírgine nasci dignátus est.

Qui, crucem passus, a morte perpétua morte nos liberávit,

et, a mórtuis resúrgens, vitam nobis donávit ætérnam.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
III DE DOMINICIS “PER ANNUM”

De salvatione hominis per hominem

54.
Sequens præfatio dicitur
in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Ad cuius imménsam glóriam pertinére cognóscimus

ut mortálibus tua deitáte succúrreres;

sed et nobis providéres de ipsa

mortalitáte nostra remédium,

et pérditos quosque unde períerant, inde salváres,

per Christum Dóminum nostrum.

Per quem maiestátem tuam adórat exércitus Angelórum,

ante conspéctum tuum in æternitáte lætántium.

Cum quibus et nostras voces

ut admítti iúbeas, deprecámur,

sócia exsultatióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO IV DE DOMINICIS “PER ANNUM”

De historia salutis

55.
Sequens præfatio dicitur in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Ipse enim nascéndo vetustátem hóminum renovávit,

patiéndo delévit nostra peccáta,

ætérnæ vitæ áditum prǽstitit a mórtuis resurgéndo,

ad te Patrem ascendéndo cæléstes iánuas reserávit.

Et ídeo, cum Angelórum atque Sanctórum turba,

hymnum laudis tibi cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO V DE DOMINICIS “PER ANNUM”

De creatione

56.
Sequens præfatio dicitur in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui ómnia mundi eleménta fecísti,

et vices disposuísti témporum variári;

hóminem vero formásti ad imáginem tuam,

et rerum ei subiecísti univérsa mirácula,

ut vicário múnere dominarétur ómnibus quæ creásti,

et in óperum tuórum magnálibus iúgiter te laudáret,

per Christum Dóminum nostrum.

Unde et nos, cum ómnibus Angelis te laudámus,

iucúnda celebratióne clamántes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO VI DE DOMINICIS “PER ANNUM”

De pignore æterni Paschatis

57.
Sequens præfatio dicitur in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

In quo vívimus, movémur et sumus,

atque in hoc córpore constitúti

non solum pietátis tuæ cotidiános experímur efféctus,

sed æternitátis étiam pígnora iam tenémus.

Primítias enim Spíritus habéntes,

per quem suscitásti Iesum a mórtuis,

paschále mystérium sperámus nobis esse perpétuum.

Unde et nos, cum ómnibus Angelis te laudámus,

iucúnda celebratióne clamántes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO VII DE DOMINICIS “PER ANNUM”

De salute per obœdientiam Christi

58.
Sequens præfatio dicitur in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia sic mundum misericórditer dilexísti,

ut ipsum nobis mítteres Redemptórem,

quem absque peccáto

in nostra voluísti similitúdine conversári,

ut amáres in nobis quod diligébas in Fílio,

cuius obœdiéntia sumus ad tua dona reparáti,

quæ per inobœdiéntiam amiserámus peccándo.

Unde et nos Dómine, cum Sanctis et Angelis univérsis,

tibi confitémur, in exsultatióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO VIII DE DOMINICIS “PER ANNUM”

De Ecclesia adunata ex unitate Trinitatis

59.
Sequens præfatio dicitur in dominicis “per annum”

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia fílios, quos longe peccáti crimen abstúlerat,

per sánguinem Fílii tui Spiritúsque virtúte,

in unum ad te dénuo congregáre voluísti:

ut plebs, de unitáte Trinitátis adunáta,

in tuæ laudem sapiéntiæ multifórmis

Christi corpus templúmque Spíritus noscerétur Ecclésia.

Et ídeo, choris angélicis sociáti,

te laudámus in gáudio confiténtes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO I DE SS.MA EUCHARISTIA

De sacrificio et de sacramento Christi

60.
Sequens præfatio dicitur in Missa « In Cena Domini » et in sollemnitate Ss mæ Eucharistiæ, necnon in omnibus Missis votivis de Ss.mo Eucharistiæ Sacramento.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Qui, verus æternúsque Sacérdos,

formam sacrifícii perénnis instítuens,

hóstiam tibi se primus óbtulit salutárem,

et nos, in sui memóriam, præcépit offérre.

Cuius carnem pro nobis immolátam

dum súmimus, roborámur,

et fusum pro nobis sánguinem dum potámus, ablúimur.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,

cum Thronis et Dominatiónibus,

cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

Quando adhibetur Canon Romanus, in Missa « In Cena Domini » dicuntur Communicántes, Hanc ígitur et Qui prídie propria.

PRÆFATIO II DE SS.MA EUCHARISTIA

De fructibus Sanctissimæ Eucharistiæ

61.
Sequens præfatio dicitur in sollemnitate Ss mi Corporis et Sanguinis Christi et in Missis votivis de Ss.ma Eucharistia.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Qui cum Apóstolis suis in novíssima Cena convéscens,

salutíferam crucis memóriam prosecutúrus in sǽcula,

Agnum sine mácula se tibi óbtulit,

perféctæ laudis munus accéptum.

Quo venerábili mystério fidéles tuos aléndo sanctíficas,

ut humánum genus, quod cóntinet unus orbis,

una fides illúminet, cáritas una coniúngat.

Ad mensam ígitur accédimus tam mirábilis sacraménti,

ut, grátiæ tuæ suavitáte perfúsi,

ad cæléstis formæ imáginem transeámus.

Propter quod cæléstia tibi atque terréstria

cánticum novum cóncinunt adorándo,

et nos cum omni exércitu Angelórum proclamámus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO I DE BEATA MARIA VIRGINE

De maternitate beatæ Mariæ Virginis

62.
Sequens præfatio dicitur in Missis de beata Maria Virgine, addita suo loco mentione celebrationis diei, prout in singulis Missis indicatur.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Et te in … beátæ Maríæ semper Vírginis collaudáre, benedícere et prædicáre.


Quæ et Unigénitum tuum Sancti Spíritus obumbratióne concépit,


et, virginitátis glória permanente,

lumen ætérnum mundo effúdit,

Iesum Christum Dóminum nostrum.

Per quem maiestátem tuam laudant Angeli,

adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes.

Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim,

sócia exsultatióne concélebrant.

Cum quibus et nostras voces

ut admítti iúbeas, deprecámur,

súpplici confessióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO II DE BEATA MARIA VIRGINE

Ecclesia, verbis Mariæ, laudes Deo persolvit.

63.
Sequens præfatio dicitur in Missis de beata Maria Virgine.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

in ómnium Sanctórum provéctu te mirábilem confitéri,

et potíssimum, beátæ Vírginis Maríæ memóriam recoléntes,

cleméntiam tuam ipsíus grato magnificáre præcónio.

Vere namque in omnes terræ fines magna fecísti,

ac tuam in sǽcula prorogásti misericórdiæ largitátem,

cum, ancíllæ tuæ humilitátem aspíciens,

per eam dedísti humánæ salútis auctórem,

Fílium tuum, Iesum Christum, Dóminum nostrum.

Per quem maiestátem tuam adórat exércitus Angelórum,

ante conspéctum tuum in æternitáte lætántium.

Cum quibus et nostras voces ut admítti iúbeas, deprecámur,

sócia exsultatióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO I DE APOSTOLIS

De Apostolis pastoribus populi Dei

64.
Sequens præfatio dicitur in Missis Apostolorum, præsertim sanctorum Petri et Pauli.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui gregem tuum, Pastor ætérne, non déseris,


sed per beátos Apóstolos continua protectióne custódis,


ut iísdem rectóribus gubernétur,


quos Fílii tui vicários eídem contulísti præésse pastóres.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,


cum Thronis et Dominatiónibus,


cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,


sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO II DE APOSTOLIS

De apostolico fundamento et testimonio

65.
Sequens præfatio dicitur in Missis Apostolorum et Evangelistarum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Quóniam Ecclésiam tuam

in apostólicis tribuísti consístere fundaméntis,

ut signum sanctitátis tuæ in terris manéret ipsa perpétuum,

et cæléstia præbéret cunctis homínibus documénta.

Quaprópter nunc et usque in sǽculum

cum omni milítia Angelórum

devóta tibi mente concínimus,

clamántes atque dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO I DE SANCTIS

De gloria Sanctorum

66.
Sequens præfatio dicitur in Missis ”de omnibus Sanctis”, de Sanctis Patronis et Titularibus ecclesiæ, et in sollemnitatibus et festis Sanctorum, nisi præfatio magis propria sit dicenda. Dici potest in memoriis Sanctorum

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui in Sanctórum concílio celebráris,

et eórum coronándo mérita tua dona corónas.

Qui nobis eórum conversatióne largíris exémplum,

et communióne consórtium, et intercessióne subsídium;

ut, tantis téstibus confirmáti,

ad propósitum certámen currámus invícti

et immarcescíbilem cum eis corónam glóriæ consequámur,

per Christum Dóminum nostrum.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,


cumque multíplici congregatióne Sanctórum,

hymnum laudis tibi cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO II DE SANCTIS

De actione Sanctorum

67.
Sequens præfatio dicitur in Missis ”de omnibus Sanctis”, de Sanctis Patronis et Titularibus ecclesiæ, et in sollemnitatibus et festis Sanctorum, nisi præfatio magis propria sit dicenda. Dici potest in memoriis Sanctorum

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Tu enim Sanctórum tuórum confessióne mirábili

Ecclésiam tuam nova semper virtúte fecúndas,

nobísque certíssima præbes tuæ dilectiónis indícia.

Sed étiam, ad mystéria salútis implénda,

et ipsórum insígni incitámur exémplo

et pia intercessióne perpétuo commendámur.

Unde et nos, Dómine, cum Angelis et Sanctis univérsis

tibi confitémur, in exsultatióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO I DE SANCTIS MARTYRIBUS

De signo et exemplo martyrii

68.
Sequens præfatio dicitur in sollemnitatibus et festis Ss. Martyrum. Dici potest in memoriis ipsorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quóniam beáti mártyris
pro confessióne nóminis tui,

ad imitatiónem Christi,

sanguis effúsus tua mirabília maniféstat,

quibus pérficis in fragilitáte virtútem,

et vires infírmas ad testimónium róboras,

per Christum Dóminum nostrum.

Et ídeo, cum cælórum Virtútibus,

in terris te iúgiter celebrámus,

maiestáti tuæ sine fine clamántes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO II DE SANCTIS MARTYRIBUS

De mirabilibus Dei in martyrum victoria

69.
Sequens præfatio dicitur in sollemnitatibus et festis Ss. Martyrum. Dici potest in memoriis ipsorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quóniam tu magnificáris in tuórum laude Sanctórum,

et quidquid ad eórum pértinet passiónem,

tuæ sunt ópera miránda poténtiæ:

qui huius fídei tríbuis cleménter ardórem,

qui súggeris perseverántiæ firmitátem,

qui largíris in agóne victóriam,

per Christum Dóminum nostrum.

Propter quod cæléstia tibi atque terréstria

cánticum novum cóncinunt adorándo,

et nos cum omni exércitu Angelórum

proclamámus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO DE SANCTIS PASTORIBUS

De præsentia sanctorum Pastorum in Ecclesia

70.
Sequens præfatio dicitur in sollemnitatibus et festis Ss. Pastorum. Dici potest in memoriis ipsorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Quia sic tríbuis Ecclésiam tuam sancti
festivitáte gaudére,

ut eam exémplo piæ conversatiónis corróbores,

verbo prædicatiónis erúdias,

gratáque tibi supplicatióne tueáris.

Et ídeo, cum Angelórum atque Sanctórum turba,


hymnum laudis tibi cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO DE SANCTIS VIRGINIBUS ET RELIGIOSIS

De signo vitæ Deo consecratæ

71.
Sequens præfatio dicitur in sollemnitatibus et festis Sanctarum Virginum et Sanctorum Religiosorum. Dici potest in memoriis ipsorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

In Sanctis enim, qui Christo se dedicavérunt

propter regnum cælórum,

tuam decet providéntiam celebráre mirábilem,

qua humánam substántiam

et ad primæ oríginis révocas sanctitátem,

et perdúcis ad experiénda dona,

quæ in novo sǽculo sunt habénda.

Et ídeo, cum Sanctis et Angelis univérsis,

te collaudámus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

Præfatio communis I

De universali restauratione in Christo

72.
Sequens præfatio dicitur in Missis, quæ præfatione propria carent, nec sumere debent præfationem de tempore.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

In quo ómnia instauráre tibi complácuit,


et de plenitúdine eius nos omnes accípere tribuisti.


Cum enim in forma Dei esset, exinanívit semetipsum,


ac per sánguinem crucis suæ pacificávit univérsa;


unde exaltátus est super ómnia


et ómnibus obtemperántibus sibi


factus est causa salútis ætérnæ.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,


cum Thronis et Dominatiónibus,


cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,

sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

Præfatio communis II

De salute per Christum

73.
Sequens præfatio dicitur in Missis, quæ præfatione propria carent, nec sumere debent præfationem de tempore.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui bonitáte hóminem condidísti,

ac iustítia damnátum misericórdia redemísti:

per Christum Dóminum nostrum.

Per quem maiestátem tuam laudant Angeli,

adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes.

Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim,

sócia exsultatióne concélebrant.

Cum quibus et nostras voces

ut admítti iúbeas, deprecámur,

súpplici confessióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

Præfatio communis III

Laudes Deo pro creatione et reformatione hominis

74.
Sequens præfatio dicitur in Missis, quæ præfatione propria carent, nec sumere debent præfationem de tempore.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Qui per Fílium dilectiónis tuæ,

sicut cónditor géneris es humáni,

ita benigníssimus reformátor.

Unde mérito tibi cunctæ sérviunt creatúræ,

te redémpti rite colláudant univérsi,

et uno Sancti tui te corde benedícunt.

Quápropter et nos cum ómnibus te Angelis celebrámus,

iucúnda semper confessióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

Præfatio communis IV

De laude, dono Dei

75.
Sequens præfatio dicitur in Missis, quæ præfatione propria carent, nec sumere debent præfationem de tempore.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia, cum nostra laude non égeas,

tuum tamen est donum quod tibi grates rependámus,

nam te augent nostra præcónia,

sed nobis profíciunt ad salútem,

per Christum Dóminum nostrum.

Et ídeo, choris angélicis sociáti,

te laudámus in gáudio confiténtes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

Præfatio communis V

Proclamatio mysterii Christi

76.
Sequens præfatio dicitur in Missis, quæ præfatione propria carent, nec sumere debent præfationem de tempore.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Cuius mortem in caritáte celebrámus,

resurrectiónem fide vívida confitémur,

advéntum in glória spe firmíssima præstolámur.

Et ídeo, cum Sanctis et Angelis univérsis,

te collaudámus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

Præfatio communis VI

De mysterio salutis in Christo

77.
Sequens præfatio dicitur in Missis,
quæ præfatione propria carent,
nec sumere debent præfationem de tempore.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere

per Fílium dilectiónis tuæ Iesum Christum,

Verbum tuum per quod cuncta fecísti:

quem misísti nobis Salvatórem et Redemptórem,

incarnátum de Spíritu Sancto et ex Vírgine natum.

Qui voluntátem tuam adímplens

et pópulum tibi sanctum acquírens

exténdit manus cum paterétur,

ut mortem solvéret et resurrectiónem manifestáret.

Et ídeo cum Angelis et ómnibus Sanctis

glóriam tuam prædicámus, una voce dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
I DE DEFUNCTIS

De spe resurrectionis in Christo

78.
Sequens præfatio dicitur in omnibus Missis defunctorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

In quo nobis spes beátæ resurrectiónis effúlsit,


ut, quos contrístat certa moriéndi condício,


eósdem consolétur futúræ immortalitátis promíssio.


Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur,


et, dissolúta terréstris huius incolátus domo,


ætérna in cælis habitátio comparátur.

Et ídeo cum Angelis et Archángelis,


cum Thronis et Dominatiónibus,


cumque omni milítia cæléstis exércitus,

hymnum glóriæ tuæ cánimus,


sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
II DE DEFUNCTIS

Christus mortuus est pro vita nostra

79.
Sequens præfatio dicitur in omnibus Missis defunctorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Ipse enim mortem unus accépit,

ne omnes nos morerémur;

immo unus mori dignátus est,

ut omnes tibi perpétuo viverémus.

Et ídeo, choris angélicis sociáti,

te laudámus in gáudio confiténtes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO III DE DEFUNCTIS

Christus, salus et vita

80.
Sequens præfatio dicitur in omnibus Missis defunctorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

per Christum Dóminum nostrum.

Qui est salus mundi, vita hóminum, resurréctio mortuórum.

Per quem maiestátem tuam adórat exércitus Angelórum,

ante conspéctum tuum in æternitáte lætántium.

Cum quibus et nostras voces ut admítti iúbeas, deprecámur,

sócia exsultatióne dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO
IV DE DEFUNCTIS

De vita terrena ad gloriam cælestem

81.
Sequens præfatio dicitur in omnibus Missis defunctorum.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Cuius império náscimur, cuius arbítrio régimur,

cuius præcépto in terra, de qua sumpti sumus,

peccáti lege absólvimur.

Et, qui per mortem Fílii tui redémpti sumus,

ad ipsíus resurrectiónis glóriam

tuo nutu excitamur.

Et ídeo, cum Angelórum atque Sanctórum turba,


hymnum laudis tibi cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

PRÆFATIO V DE DEFUNCTIS

De resurrectione nostra per victoriam Christi

82.
Sequens præfatio dicitur in omnibus Missis defunctorum.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi semper et ubíque grátias ágere:

Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:

Quia, etsi nostri est mériti quode perímus,

tuæ tamen est pietátis et grátiæ

quod, pro peccáto morte consúmpti,

per Christi victóriam redémpti,

cum ipso revocámur ad vitam.

Et ídeo, cum cælórum Virtútibus,

in terris te iúgiter celebrámus,

maiestáti tuæ sine fine clamántes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.


Pleni sunt cæli et terra glória tua.


Hosánna in excélsis.


Benedíctus qui venit in nómine Dómini.


Hosánna in excélsis.

Prex eucharistica I

Prex eucharistica II

Prex eucharistica III

Prex eucharistica IV

Prex eucharistica I

seu Canon Romanus

83.
V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Sequitur Præfatio
iuxta rubricas proferenda, quæ concluditur:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

84.
Sacerdos, manibus extensis, dicit:

Te ígitur, clementíssime Pater,

per Iesum Christum, Fílium tuum, Dóminum nostrum,

súpplices rogámus ac pétimus,

iungit manus et dixit:

uti accépta hábeas

signat semel super panem et calicem simul,
dicens:

et benedícas
+ hæc dona, hæc múnera,

hæc sancta sacrifícia illibáta,

extensis manibus prosequitur:

in primis, quæ tibi offérimus

pro Ecclésia tua sancta cathólica:

quam pacificáre, custodíre, adunáre

et régere dignéris toto orbe terrárum:

una cum fámulo tuo
Papa nostro N.

et Antístite nostro N.
*

et ómnibus orthodóxis atque cathólicæ et apostólicæ fídei
cultóribus.

*Hic fieri potest mentio
de Episcopis Coadiutore vel Auxiliaribus,
vel de alio Episcopo, ut in
Institutione generali Missalis Romani, n. 149,
notatur.

85.
Commemoratio pro vivis.

Meménto, Dómine, famulórum famularúmque tuárum
N. et N.

Iungit manus et orat aliquantulum
pro quibus orare intendit.

Deinde, manus extensis, prosequitur:

et ómnium circumstántium,

quórum tibi fides cógnita est et nota devótio,

pro quibus tibi offérimus:

vel qui tibi ófferunt hoc sacrifícium laudis,

pro se suísque ómnibus:

pro redemptióne animárum suárum,

pro spe salútis et incolumitátis suæ:

tibíque reddunt vota sua

ætérno Deo, vivo et vero.

86.
Infra Actionem

Communicántes,

et memóriam venerántes,

in primis gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis Dei et Dómini nostri Iesu Christi:

†sed et beáti Ioseph, eiúsdem Vírginis Sponsi,

et beatórum Apostolórum ac Mártyrum tuórum,

Petri et Pauli, Andréæ,

(Iacóbi, Ioánnis,

Thomæ, Iacóbi, Philíppi,

Bartholomǽi, Matthǽi,

Simónis et Thaddǽi:

Lini, Cleti, Cleméntis, Xysti,

Cornélii, Cypriáni,

Lauréntii, Chrysógoni,

Ioánnis et Pauli,

Cosmæ et Damiáni)

et ómnium Sanctórum tuórum;

quórum méritis precibúsque concédas,

ut in ómnibus protectiónis tuæ muniámur auxílio.

(Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.)

Communicantes propria

In Nativitate Domini et per octavam

Communicántes,

et (noctem sacratissímam)
diem sacratissímum celebrántes,

(qua)
quo beátæ Maríæ intemeráta virgínitas

huic mundo édidit Salvatórem:

sed et memóriam venerántes,

in primis eiúsdem gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi:†

In Epiphania Domini

Communicántes,

et diem sacratissímum celebrántes,

quo Unigénitus tuus, in tua tecum glória coætérnus,

in veritáte carnis nostræ visibíliter corporális appáruit:

sed et memóriam venerántes,

in primis eiúsdem gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi:†

A Missa Vigiliæ paschalis
usque ad dominicam II Paschæ

Communicántes,

et (noctem sacratissímam) diem sacratissímum celebrántes,

Resurrectiónis Dómini nostri Iesu Christi secúndum carnem:

sed et memóriam venerántes,

in primis eiúsdem gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi:†

In Ascensione Domini

Communicántes,

et diem sacratissímum celebrántes,

quo Dóminus noster, unigénitus Fílius tuus,

unítam sibi fragilitátis nostræ substántiam

in glóriæ tuæ déxtera collocávit:

sed et memóriam venerántes,

in primis eiúsdem gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi:†

In dominica Pentecostes

Communicántes,

et diem sacratissímum Pentecóstes celebrántes,

quo Spíritus Sanctus

Apóstolis in ígneis linguis appáruit:

sed et memóriam venerántes,

in primis eiúsdem gloriósæ semper Vírginis Maríæ,

Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi:†

87.
Manibus extensis, prosequitur:

Hanc ígitur oblatiónem servitútis nostræ,

sed et cunctæ famíliæ tuæ,

quǽsumus, Dómine, ut placátus accípias:

diésque nostros in tua pace dispónas,

atque ab ætérna damnatióne nos éripi

et in electórum tuórum iúbeas grege numerári.

Iungit manus

(Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.)

A Missa Vigiliæ paschalis
usque ad dominicam II Paschæ

Hanc ígitur oblatiónem servitútis nostræ,

sed et cunctæ famíliæ tuæ,

quam tibi offérimus

pro his quoque, quos regeneráre dignátus es ex aqua et Spíritu Sancto,

tríbuens eis remissiónem ómnium peccatórum,

quǽsumus, Dómine, ut placátus accípias:

diésque nostros in tua pace dispónas,

atque ab ætérna damnatióne nos éripi

et in electórum tuórum iúbeas grege numerári.

Iungit manus

(Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.)

88.
Tenens manus extensas super oblata, dicit:

Quam oblatiónem tu, Deus, in ómnibus, quǽsumus,

benedíctam, adscríptam, ratam,

rationábilem, acceptabilémque fácere dignéris:

ut nobis Corpus et Sanguis fiat dilectíssimi Fílii tui,

Dómini nostri Iesu Christi.

Iungit manus.

89.
In formulis quæ sequuntur,
verba Domini proferantur distincte et aperte,
prouti natura eorundem verborum requirit.

Qui, prídie quam paterétur,

accepit panem,

eumque parum elevatum super altare tenens,

prosequitur:

accépit panem
in sanctas ac venerábiles manus suas,

elevat oculos,

et elevátis óculis in cælum

ad te Deum Patrem suum omnipoténtem,

tibi grátias agens benedíxit,

fregit,

dedítque discípulis suis, dicens:

parum se inclinat

Accípite et manducáte ex hoc omnes:

hoc est enim Corpus meum,

quod pro vobis tradétur.

Hostiam consecratam ostendit populo,
reponit super patenam, et genuflexus adorat.

90.
Postea prosequitur:

Símili modo, postquam cenátum est,

accipit calicem,

eumque parum elevatum super altare tenens,
prosequitur:

accípiens et hunc præclárum cálicem

in sanctas ac venerábiles manus suas,

item tibi grátias agens benedíxit,

dedítque discípulis suis, dicens:

parum se inclinat

Accípite et bíbite ex eo omnes:

hic est enim calix Sánguinis mei

novi et ætérni testaménti,

qui pro vobis et pro multis effundétur

in remissiónem peccatórum.

Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Calicem ostendit populo, deponit super patenam,
et genuflexus adorat.

91.
Deinde dicit:

Mystérium fídei.

Et populus prosequitur, acclamans:

Mortem tuam annuntiámus, Dómine,

et tuam resurrectiónem confitémur, donec vénias.

Vel:

Quotiescúmque manducámus panem hunc

et cálicem bíbimus,

mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.

Vel:

Salvátor mundi, salva nos,

Qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

92.
Deinde sacerdos, extensis manibus, dicit:

Unde et mémores, Dómine,

nos servi tui,

sed et plebs tua sancta,

eiúsdem Christi, Fílii tui, Dómini nostri,

tam beátæ passiónis,

necnon et ab ínferis resurrectiónis,

sed et in cælos gloriósæ ascensiónis:

offérimus præcláræ maiestáti tuæ

de tuis donis ac datis

hóstiam puram,

hóstiam sanctam,

hóstiam immaculátam,

Panem sanctum vitæ ætérnæ

et Cálicem salútis perpétuæ.

93.
Supra quæ propítio ac seréno vultu

respícere dignéris:

et accépta habére,

sícuti accépta habére dignátus es

múnera púeri tui iusti Abel,

et sacrifícium Patriárchæ nostri Abrahæ,

et quod tibi óbtulit summus sacérdos tuus Melchísedech,

sanctum sacrifícium, immaculátam hóstiam.

94.
Inclinatus, iunctis manibus, prosequitur:

Súpplices te rogámus, omnípotens Deus:

iube hæc perférri per manus sancti Angeli tui

in sublíme altáre tuum,

in conspéctu divínæ maiestátis tuæ;

ut, quotquot ex hac altáris participatióne

sacrosánctum Fílii tui Corpus et Sánguinem sumpsérimus,

erigit se atque seipsum signat, dicens:

omni benedictióne cælésti et grátia repleámur.

Iungit manus.

(Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.)

95.
Commemoratio pro defunctis.

Manibus extensis, dicit:

Meménto étiam, Dómine, famulórum famularúmque tuárum
N. et N.,

qui nos præcessérunt cum signo fídei,

et dórmiunt in somno pacis.

Iungit manus et orat aliquantulum pro iis defunctis,
pro quibus orare intendit.

Deinde, extensis manibus, prosequitur:

Ipsis, Dómine, et ómnibus in Christo quiescéntibus,

locum refrigérii, lucis et pacis,

ut indúlgeas, deprecámur.

Iungit manus.

(Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.)

96.
Manu dextera percutit sibi pectus, dicens:

Nobis quoque peccatóribus fámulis tuis,

et extensis manibus prosequitur:

de multitúdine miseratiónum tuárum sperántibus,

partem áliquam et societátem donáre dignéris

cum tuis sanctis Apóstolis et Martýribus:

cum Ioánne, Stéphano,

Matthía, Bárnaba,

(Ignátio, Alexándro,

Marcellíno, Petro,

Felicitáte, Perpétua,

Agatha, Lúcia,

Agnéte, Cæcília, Anastásia)

et ómnibus Sanctis tuis:

intra quorum nos consórtium,

non æstimátor mériti, sed véniæ,

quǽsumus, largítor admítte.

Iungit manus

Per Christum Dóminum nostrum.

97.
Et prosequitur:

Per quem hæc ómnia, Dómine,

semper bona creas, sanctíficas, vivíficas, benedícis,

et præstas nobis.

98.
Accipit patenam cum hostia et calicem,
et utrumque elevans, dicit:

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,

est tibi Deo Patri omnipoténti,

in unitáte Spíritus Sancti,

omnis honor et glória

per ómnia sǽcula sæculórum.

Populus acclamat:

Amen.

Deinde sequitur
ritus communionis.

Prex eucharistica II

99.
Quamvis præfatione propria instructa sit,
Prex eucharistica hæc adhiberi potest etiam cum
aliis præfationibus,
cum iis præsertim quæ mysterium salutis compendiose repræsentant,
v. gr. cum præfationibus communibus.

V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,

nos tibi, sancte Pater,

semper et ubíque grátias ágere,

per Fílium dilectiónis tuæ Iesum Christum,

Verbum tuum per quod cuncta fecísti:

quem misísti nobis Salvatórem et Redemptórem,

incarnátum de Spíritu Sancto et ex Vírgine natum.

Qui voluntátem tuam adímplens

et pópulum tibi sanctum acquírens

exténdit manus cum paterétur,

ut mortem sólveret et resurrectiónem manifestáret.

Et ídeo cum Angelis et ómnibus Sanctis

glóriam tuam prædicámus, una voce dicéntes:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

100.
Sacerdos, manibus extensis, dicit:

Vere Sanctus es, Dómine,

fons omnis sanctitátis.

101.
Iungit manus, easque expansas super oblata tenens,
dicit:

Hæc ergo dona, quǽsumus,

Spíritus tui rore sanctífica,

iungit manus
et signat semel super panem et calicem simul,
dicens:

ut nobis Corpus et + Sanguis fiant

Dómini nostri Iesu Christi.

Iungit manus.

102.
In formulis quæ sequuntur,
verba Domini proferantur distincte et aperte,
prouti natura eorundem verborum requirit.

Qui, cum Passióni voluntárie traderétur,

accepit panem,
eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur:

accépit panem et grátias agens fregit,

dedítque discípulis suis, dicens:

parum se inclinat

Accípite et manducáte ex hoc omnes:

hoc est enim Corpus meum,

quod pro vobis tradétur.

Hostiam consecratam ostendit populo,
reponit super patenam, et genuflexus adorat.

103.
Postea prosequitur:

Símili modo, postquam cenátum est,

accipit calicem,
eumque parum elevatum super altare tenens,
prosequitur:

accípiens et cálicem

íterum tibi grátias agens dedit discípulis suis, dicens:

parum se inclinat

Accípite et bíbite ex eo omnes:

hic est enim calix Sánguinis mei

novi et ætérni testaménti,

qui pro vobis et pro multis effundétur

in remissiónem peccatórum.

Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Calicem ostendit populo, deponit super patenam,
et genuflexus adorat.

104.
Deinde dicit:

Mystérium fídei.

Et populus prosequitur, acclamans:

Mortem tuam annuntiámus, Dómine,

et tuam resurrectiónem confitémur, donec vénias.

Vel:

Quotiescúmque manducámus panem hunc

et cálicem bíbimus,

mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.

Vel:

Salvátor mundi, salva nos,

Qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

105.
Deinde sacerdos, extensis manibus, dicit:

Mémores ígitur mortis et resurrectiónis eius,

tibi, Dómine, panem vitæ

et cálicem salútis offérimus,

grátias agéntes quia nos dignos habuísti

astáre coram te et tibi ministráre.

Et súpplices deprecámur

ut Córporis et Sánguinis Christi partícipes

a Spíritu Sancto congregémur in unum.

Recordáre, Dómine, Ecclésiæ tuæ toto orbe diffúsæ,

ut eam in caritáte perfícias

una cum
Papa nostro N.
et Epíscopo nostro N.
*

et univérso clero.

*Hic fieri potest
mentio de Episcopis Coadiutore vel Auxiliaribus, vel de alio Episcopo,
ut in Institutione generali Missalis Romani,
n. 149, notatur.

In Missis pro defunctis addi potest:

Meménto fámuli tui
(fámulæ tuæ)


quem (quam)
(hódie)
ad te ex hoc mundo vocásti.

Concéde, ut, qui
(quæ)
complantátus
(complantánta)
fuit
similitúdini mortis Fílii tui,

simul fiat
et resurrectiónis ipsíus.

Meménto étiam fratrum nostrórum,

qui in spe resurrectiónis dormiérunt,

omniúmque in tua miseratióne defunctórum,

et eos in lumen vultus tui admítte.

Omnium nostrum, quǽsumus, miserére,

ut cum beáta Dei Genetríce Vírgine María,

beáto Ioseph, eius sponso,

beátis Apóstolis et ómnibus Sanctis,

qui tibi a sǽculo placuérunt,

ætérnæ vitæ mereámur esse consórtes,

et te laudémus et glorificémus

iungit manus

per Fílium tuum Iesum Christum.

106.
Accipit patenam cum hostia et calicem,
et utrumque elevans, dicit:

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,

est tibi Deo Patri omnipoténti,

in unitáte Spíritus Sancti,

omnis honor et glória

per ómnia sǽcula sæculórum.

Populus acclamat:

Amen.

Deinde sequitur
ritus communionis.

Prex eucharistica III

107.
V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

V. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et iustum est.

Sequitur Præfatio
iuxta rubricas proferenda, quæ concluditur:

Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra glória tua.

Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini.

Hosánna in excélsis.

108.
Sacerdos, manus extensis, dicit:

Vere Sanctus es, Dómine,

et mérito te laudat omnis a te cóndita creatúra,

quia per Fílium tuum,

Dóminum nostrum Iesum Christum,

Spíritus Sancti operánte virtúte,

vivíficas et sanctíficas univérsa,

et pópulum tibi congregáre non désinis,

ut a solis ortu usque ad occásum

oblátio munda offerátur nómini tuo.

109.
Iungit manus, easque expansas super oblata tenens,
dicit:

Súpplices ergo te, Dómine, deprecámur,

ut hæc múnera, quæ tibi sacránda detúlimus,

eódem Spíritu sanctificáre dignéris,

iungit manus

et signat semel super panem et calicem simul,
dicens:

ut Corpus et + Sanguis fiant

Fílii tui Dómini nostri Iesu Christi,

iungit manus

cuius mandáto hæc mystéria celebrámus.

110.
In formulis quæ sequuntur,
verba Domini proferantur distincte et aperte,
prouti natura eorundem verborum requirit:

Ipse enim in qua nocte tradebátur

accepit panem,

eumque parum elevatum super altare tenens,
prosequitur:

accépit panem

et tibi grátias agens benedíxit,

fregit, dedítque discípulis suis, dicens:

parum se inclinat

Accípite et manducáte ex hoc omnes:

hoc est enim Corpus meum,

quod pro vobis tradétur.

Hostiam consecratam ostendit populo,
reponit super patenam, et genuflexus adorat.

111.
Postea prosequitur:

Símili modo, postquam cenátum est,

accipit calicem,

eumque parum elevatum super altare tenens,
prosequitur:

accípiens cálicem

et tibi grátias agens benedíxit,

dedítque discípulis suis, dicens:

parum se inclinat

Accípite et bíbite ex eo omnes:

hic est enim calix Sánguinis mei

novi et ætérni testaménti,

qui pro vobis et pro multis effundétur

in remissiónem peccatórum.

Hoc fácite in meam commemoratiónem.

Calicem ostendit populo, deponit super patenam,
et genuflexus adorat.

112.
Deinde dicit:

Mystérium fídei.

Et populus prosequitur, acclamans:

Mortem tuam annuntiámus, Dómine,

et tuam resurrectiónem confitémur, donec vénias.

Vel:

Quotiescúmque manducámus panem hunc

et cálicem bíbimus,

mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.

Vel:

Salvátor mundi, salva nos,

Qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

113.
Deinde sacerdos, extensis manibus, dicit:

Mémores ígitur, Dómine

eiúsdem Fílii tui salutíferæ passiónis

necnon mirábilis resurrectiónis

et ascensiónis in cælum,

sed et præstolántes álterum eius adventum,

offérimus tibi, grátias referéntes,

hoc sacrifícium vivum et sanctum.

Réspice, quǽsumus, in oblatiónem Ecclésiæ tuæ

et, agnóscens Hóstiam,

cuius voluísti immolatióne placári,

concéde, ut qui Córpore et Sánguine Fílii tui refícimur,

Spíritu eius Sancto repléti,

unum corpus et unus spíritus inveniámur in Christo.

Ipse nos tibi perfíciat munus ætérnum,

ut cum eléctis tuis hereditátem cónsequi valeámus,

in primis cum beatíssima Vírgine, Dei Genetríce, María,

cum beáto Ioseph, eius sponso,

cum beátis Apóstolis tuis et gloriosis Martýribus



et ómnibus Sanctis,

quorum intercessióne

perpétuo apud te confídimus adiuvári.

Hæc Hóstiæ nostræ reconciliatiónis profíciat,

quǽsumus, Dómine,

ad totíus mundi pacem atque salútem.

Ecclésiam tuam, peregrinántem in terra,

in fide et caritáte firmáre dignéris

cum fámulo tuo
Papa nostro N.
et Epíscopo nostro N.,
*